Jego pierwsza nagrana piosenka "Kind Hearted Woman Blues"
była zaś częścią cyklu spin-offów i piosenek, które zaczęły się od
"Mean Mistreater Mama" Leroya Carra (1934). Według Eliasza
Walda była to najbardziej złożona muzycznie w cyklu i
wyróżniała się spośród większości wiejskich bluesów jako
starannie skomponowana liryka, a nie arbitralnym zbiorem mniej
lub bardziej niespokrewnionych wersetów. W przeciwieństwie do
większości graczy Delta, Johnson wchłonął ideę dopasowania
skomponowanej piosenki do trzech minut po 78-rpm.
Większość "mrocznych i introspekcyjnych" utworów i występów
Johnsona pochodzi z jego drugiej sesji nagraniowej.
W 1937 r. Johnson wyjechał do Dallas w Teksasie, by wziąć udział
w kolejnej sesji nagraniowej z Don Law w prowizorycznym
studio w budynku Vitagraph (Warner Brothers) przy 508 Park
Avenue, gdzie Brunswick Record Corporation znajdowała się na
trzecim piętrze. Jedenaście zapisów z tej sesji zostanie wydanych
w ciągu następnego roku. Johnson zrobił dwa ujęcia większości z
tych piosenek, a nagrania z tych piosenek przetrwały. Z tego
powodu istnieje więcej możliwości porównywania różnych
wykonań pojedynczego utworu Johnsona, niż z jakimkolwiek
innym wykonawcą bluesowym swojego czasu i miejsca. Johnson
nagrał prawie połowę z 29 utworów, które składają się na całą jego
dyskografię w Dallas.
8