WILK KULTURALNY|NUMER 4| LIPIEC 2019| SYLWETKA| STRONA 39
Po nim niewiele krótszy, fantastyczny „Too melancholijnie, a zarazem ciepło i
Far From Home” o cudnej lirycznej wyjątkowo nie sztampowo, bo elementy
atmosferze i zawierający piękną melodię bluesowe kapitalnie łączą się z irlandzkim
łkającej gitary, smutnych dud, które po folkiem, który tutaj reprezentują skrzypce.
chwili milkną, by ustąpić miejsca nieco Absolutnie fantastyczny jest
żywszemu pulsującemu rozwinięciu i minimalistyczny „Wishing Well”, który
wejściu głosu Chrisa snującego opowieść o przepięknie został rozłożony na skrzypcach,
podróży z Chicago na Wyspy Brytyjskie wyciszonych gitarowych melodiach i
właśnie. Im bliżej końca tym bardziej ten dominującym nad całością głosem Chrisa.
utwór zachwyca, także faktem jak Ten niesamowity, jakby jesienny klimat jest
niesamowicie wpisuje się w niego tutaj wprost czarujący, a całość aż się prosi o
charakterystyczny styl gitary Chrisa. wykorzystanie w jakimś filmie. Po nim czas
Majstersztyk. Krótszy, bo trwający pięć i pół na przyspieszenie w żwawym bardzo
minuty „'Til The Morning Sun Shines On My udanym„Irish Blues”, w którym śmigają
Love And Me” wraca do wolniejszych klawisze, gitary grają zdecydowanie ostrzej,
brzmień, sprawiając wrażenie jakby to była a gdyby nie było w nim skrzypiec i
piosenka śpiewana przy ognisku. Piękna opowieści Chrisa na temat zawarty w tytule
melodia pianina, skrzypiec i delikatnej gitary, mógłby to być numer z dowolnych
wreszcie przejmujący głos Chrisa. Wspaniałe. bluesowo-rockowych rejonów.
Numer ósmy to „No More Sorrow”, który
Bluesowa gitara przepięknie okraszona wraca do spokojniejszych i zdecydowanie
skrzypcami wita nas zaś w „Lucky Day”. Do smutniejszych brzmień. Ponownie jest
nich po chwili dołączają perkusjonalia, a minimalistycznie, bo całość opiera się
skrzypce zaczynają wygrywać skoczną, jedynie na pianinie, skrzypcach i głosie
folkową melodię. Aż chce cię zacząć tańczyć Chrisa. Po chwili co prawda dołączają
w rytm. O tym, że mamy do czynienia z perkusjonalia i banjo, ale grają one równie
bluesem przypomina gitara, która ostro delikatnie i niespiesznie (nawet wówczas,
frazuje w połowie numeru, po czym gdy w połowie nieznacznie przyspieszają),
przepięknie przejmuje prowadzenie na by nie zaburzyć lirycznego charakteru tego
rozbudowany, stosunkowo ciężki finał. pięknego utworu. Na dziewiątej pozycji
Następny w kolejce jest utwór zatytułowany znalazł się „While I Remain” o wyjątkowej
„What She Really Is”. Znów zaczynamy atmosferze genialnie budowanej
delikatnie, wietrznie i niezwykle pociągnięciami skrzypiec i łkającą,
klimatycznie. Jest trochę smutno, trochę ewidentnie folkową melodią gitary.