1. KEY LARGO (1948)
Pod koniec lat 40tych, John Hudson wciąż jeszcze tworzył swój
charakterystyczny reżyserski styl, a swoim szóstym filmem wrócił do
modnego wówczas kina noir i ponownie zaangażował Humphreya
Bogarta z który dopiero co skończył pracować przy „Skarbie Sierra
Madre”. Tym razem też postanowił zaadaptować sztukę teatralną
Maxwella Andersona z 1939 roku. Był to też ostatni film kinowy, w
którym Bogart występował u boku Lauren Baccal.
Były major Frank McCloud (Humphrey Bogart) odwiedza ojca swojego
przyjaciela z czasów wojny w hotelu na tytułowym amerykańskim
półwyspie w stanie Floryda prowadzącego hotel. Traf chce, że w tym
samym hotelu znajdują się też gangsterzy załatwiający swoje interesy, a
z lokalnego więzienia uciekło dwóch indiańskich rozrabiaków, a ku
hotelowi zmierza huragan. W samym jego środku rozegra się zaś gra, w
którą zostaną wciągnięci wszyscy przebywający w hotelu. - tak, w
skrócie można by opowiedzieć historię przedstawioną w filmie, po
którym niestety widać, że jest to adaptacja sztuki teatralnej i to nie
tylko dlatego, że większość akcji dzieje się tylko w pomieszczeniach
hotelu, ale także ze względu na rozbudowane, długie rozmowy
bohaterów w czasie których poznajemy ich historię, lub różne wersje
tegoż, plany bandytów, a napięcie pośród poszczególnych postaci jest
WILK KULTURALNY|NUMER 3|KWIECIEŃ 2019|W STARYM KINIE |STRONA 68