WILK KULTURALNY | LIPIEC 2020|SYLWETKA| 7
W lipcu 1944 roku Billy Eckstine odwiedził St. Louis z zespołem, w skład którego weszli
Art Blakey, Dizzy Gillespie i Charlie Parker. Trębacz Buddy Anderson był zbyt chory, by
występować, więc na jego zastępstwo zaproszono Davisa. Grał z zespołem przez dwa
tygodnie. Po grze z tymi muzykami był pewien, że powinien przeprowadzić się do
Nowego Jorku - „tam, gdzie była akcja”. Jego matka chciała, aby poszedł na Uniwersytet
Fisk, podobnie jak jego siostra, i uczył się gry na fortepianie lub skrzypcach. Davis miał
jednak inne zainteresowania i plany.
Tommy Potter, Charlie Parker, Max Roach, Miles Davis, Duke Jordan w sierpniu 1947
We wrześniu tego samego roku, Davis zaakceptował pomysł ojca, by studiować w
Institute of Musical Arts, znanym później jako Juilliard School w Nowym Jorku.
Po przejściu przesłuchania uczęszczał na zajęcia z teorii muzyki, fortepianu i
dyktowania.Większość czasu spędzał w klubach, szukając swojego idola, Charliego
Parkera. Według Davisa, Coleman Hawkins powiedział mu wówczas: „Ukończ studia w
Juilliard i zapomnij o Birdzie”. Po znalezieniu Parkera stał się jednym z kilku stałych
bywalców w Minton's i Monroe w Harlemie, którzy co noc odbywali tam jam session.
Innymi stałymi bywalcami byli J. J. Johnson, Kenny Clarke, Thelonious Monk, Fats
Navarro i Freddie Webster.