WILK KULTURALNY | LIPIEC 2020|SYLWETKA| 24
Pogrzeb odbył się 5 października 1991 roku w kościele luterańskim św. Piotra na
Lexington Avenue w Nowym Jorku, w którym uczestniczyło około 500 przyjaciół,
członków rodziny i znajomych muzycznych, a wielu fanów stało pośród lejącego się z
nieba deszczu. Został pochowany na Cmentarzu Woodlawn na Bronksie w
Nowym Jorku z jedną ze swoich trąbek, w pobliżu grobu Duke'a Ellingtona.
1. Agharta (1975)
Pierwszy z trzech koncertowych albumów, które kocham jako całość został wydany
jako podwójny album został zarejestrowany podczas trzy tygodniowej trasy po Japonii w
1975 i wydany na chwilę przed odejściem Milesa na tymczasową emeryturę. Ten
imponujący i niezwykle energetyczny koncert został nagrany w septecie: obok Milesa
Davisa wystąpili bowiem saksofonista Sonny Fortune, basista Michael Henderson,
gitarzyści Pete Cosey i Reggie Lucas oraz perkusiści Al Foster i James Mtume. Jak wypada
ten album po latach i jak należy do niego podchodzić?
Zaczynamy od „Prelude”, zwykle podzielonego na dwie części. Monumentalna
kompozycja łącznie trwa ponad trzydzieści dwie minuty od razu wrzucając słuchacza w
sam środek gęstego, szalonego rytmu perkusji, gitarowych riffów i fantastycznych
rozbudowanych solówek Milesa oraz Forune'a.Dynamika i egzoytzm tego utworu,
wreszcie fenomenalne hałaśliwe, Hendrixowskie zwolnienia, są absolutnie porażające i
wprawiające w osłupienie, wreszcie niesamowicie hipnotyzujące.