Wilk Kulturalny 8 Lipiec 2020 | Page 12

WILK KULTURALNY | LIPIEC 2020|SYLWETKA| 12 George Avakian z Columbia Records, któy widział Davisa występującego w Newport chciał podpisać z nim kontrakt z wytwórnią. Davisowi pozostał jednak jeszcze rok kontraktu z Prestige, który wymagał wydania czterech kolejnych albumów. Podpisał umowę z Columbią, która obejmowała zaliczkę w wysokości 4000 USD (38 176 USD w dolarach według przelicznika na 2019 rok) zaznaczając jednak, że jego nagrania dla Columbii pozostaną niewydane do czasu wygaśnięcia umowy z Prestige. Na prośbę Avakiana założył nowy kwintet na występ w Café Bohemia. Kwintet składał się z Davisa na trąbce, Sonny'ego Rollinsa na saksofonie tenorowym, Reda Garlanda na fortepianie, Paula Chambersa na kontrabasie i Philly'ego Joe'a Jonesa na perkusji. Rollins szybko został jednak zastąpiony przez Johna Coltrane'a. Grupa pojawiła się na jego ostatnich albumach dla Prestige: „Cookin' with the Miles Davis Quintet „ z 1957 roku, „Relaxin' with the Miles Davis Quintet” z 1958, „Workin' with the Miles Davis Quintet „ z 1960 roku oraz „Steamin' with the Miles Davis Quintet” wydanego w 1961. Muzyka na wszystkich czterech albumach została nagrana podczas dwóch jednodniowych sesji w 1956 roku z Rudym Van Gelderem. Na styl kwintetu składały się długie legata i melodyczne linie, podczas gdy Coltrane kontrastował je energetycznymi solówkami. Ich repertuar na żywo składał się z bebopu, standardów z Great American Songbook i epok przedbopowych oraz tradycyjnych melodii. Pojawili się też na „Round Round Midnight”, pierwszym albumie Davisa dla Columbia, wydanym w 1957 roku. W 1956 roku tymczasowo opuścił swój kwintet, by koncertować w Europie w ramach Birdland All-Stars, w tym także na Modern Jazz Quartet oraz dla muzyków francuskich i niemieckich. P powroci do domu, ponownie złączył kwintet i przez dwa miesiące koncertował w USA. Wówczas zaczął narastać też konflikt podczas tej trasy koncertowej, gdy niecierpliwił się nawykami narkotykowymi Jonesa i Coltrane'a. Davis starał się żyć zdrowiej, ćwicząc i redukując swój alkohol. Nadal używał kokainy Pod koniec trasy zwolnił Jonesa i Coltrane'a i zastąpił ich Sonnym Rollinsem'em i Art Taylorem. W listopadzie 1957 roku Davis wyjechał do Paryża i nagrał ścieżkę dźwiękową do filmu „Ascenseur pour l'échafaud” w reżyserii Louisa Malle'a, który ukazał się w 1958 roku. Grupa składająca się z francuskich muzyków sesyjnych Barneya Wilena, Pierre'a Michelota i René Urtregera oraz amerykańskiego perkusisty Kenny'ego Clarke'a unikała zapisów nutowych i zamiast tego improwizowała podczas oglądania filmu w studio nagraniowym. Po powrocie do Nowego Jorku Davis ponownie ożywił swój kwintet z Adderleyem i Coltrane'em, który w tym czasie był czysty od narkotyków. Jako sekstet, grupa nagrała materiał na początku 1958 roku, który został wydany jako „Milestones”, który zademonstrował zainteresowanie Davisa jazzem modalnym. Występ Les Ballets Africains przyciągnął go do wolniejszej muzyki, która pozwoliła na tworzenie solówek z harmonii, a nie akordów.