Werken aan burger nabijheid september 2013 | Page 30

4.1 Zelfsturing in Peel En Maas
Zelfsturing is meer dan een begrip in de gemeente Peel en Maas. Het is een houding en werkwijze van de gemeente om zich fundamenteel anders te verhouden tot haar inwoners in de verschillende kernen in de gemeente. De traditionele verhouding tussen burgers en overheid, respectievelijk afwachtend en voorschrijvend, is fundamenteel veranderd. Inwoners sturen steeds meer maatschappelijke voorzieningen en processen zelf. Een voorbeeld: het gemeenschapshuis ‘t Erf in de kern Egchel is voor 50% gefinancierd en voor 100% zelfstandig geëxploiteerd door de inwoners. Paradigmashift In de gemeente Peel en Maas wordt er al vanaf eind jaren negentig van de vorige eeuw bewust stilgestaan bij het gedrag van de ambtelijke organisatie. Tot dat moment heerste hier het paradigma van de paternalistische overheid. Elke dorpsraad voerde een lobby om de (welzijns)problematiek in de eigen kern door de gemeente te laten oplossen. Een hernieuwde visie eind jaren negentig van de gemeente zette in op meer eigen verantwoordelijkheid van de gemeenschap. Vanaf toen werd meer en meer de verantwoordelijkheid van de gemeenschap aangesproken. Het blijft hard werken, niet alleen in Peel en Maas maar overal, om deze paradigmashift te maken en te behouden. Met een medialandschap dat inzoomt op incidenten, raadsleden die eisen dat de incidenten worden aangepakt en welzijns- en zorgwerkers die vanuit hun perspectief de problemen willen oplossen is het een uitdaging om meer eigen verantwoordelijkheid bij burgers neer te leggen. Niets doen Het vergt van zowel bestuurders, raadsleden en ambtenaren nieuwe vaardigheden en rollen. Raf Jansen (ook te beluisteren in onderstaand filmpje) vertelt over een vaardigheid die een wethouder in Peel en Maas dient te hebben: “Als wethouder moet je leren om niets te doen”.

Wethouder Raf Jansen

30

31