Het is moelijk om ook
negatieve informatie te
krijgen: ze hebben juist
zin om bij ons vrolijk te
zijn. Als iemand
verdrietig is, wil diegene
er vaak niet over praten.
Soms zeggen de kinderen
als het gaat over
uitzetting van vriendjes
of moeilijke situatie
thuis: ‘nou, daar gaan we
nu niet over praten hoor,
hier is het vrolijk.’
Met opgetrokken
schoudertjes, heel
verlegen, durven weinig,
praten zelden. En deze
kinderen zie ik opbloeien.
Opeens willen ze ook iets
laten zien. Opeens hoor je
ze lachen of iets
vertellen. Opeens durven
ze ook een beetje gek of
zelfs iets stouts te doen.
Er zijn net zoveel soorten
kinderen in de wereld als
vissen in de zee en
sterren aan de hemel.
Sweikhuizen, een eigen plek... en carnaval!
Op het gebruik van de Vrolijkheidsmonitor (de ballenbak) werd positief gereageerd.
De meting was eigenlijk in de ogen van de kinderen nog een extra spelletje waarmee de
workshop begon en eindigde. Wel zijn er daarnaast ook veel gesprekken met de kinderen
gevoerd om meer informatie in te winnen, zowel in de kring als individuele gesprekken.
En de kinderen bouwden hun lievelingshuizen.
Dag van de Vrolijkheid
Dat vertelde ons dat ze vooral verlangden naar een plek waar ze kunnen zijn, naar theater,
dans en zingen.
En nu is er een veilige en eigen plek in het azc: kinderen komen er te vroeg en na afloop
blijven ze plakken, helpen opruimen, voorbereiden.
En hoe maakten we contact ?
In deze regio is natuurlijk carnaval het jaarlijks hoogtepunt om je te laten zien. En zo is het
gegaan.
Utrecht, ja echt alle kinderen komen!
Gedurende en naast de workshops is er veel met de kinderen en jongeren gepraat. Bij de
jongeren is de grootste wens een plek om samen te komen. Wat daar dan gebeurt maakt
weinig uit, als er maar iets gebeurt. Vaak hebben deze jongens weinig sociale contacten.
Voor de kinderen geldt dat zij vooral veel verschillende dingen willen doen en wensen dat we
er gewoon altijd zijn. In het ouder-kindproject werd de wens duidelijk om meer te dansen en
elkaar te ontmoeten, en natuurlijk schilderden we de muren in de saaie gangen met elkaar.
Alle kinderen komen naar de workshops! En als ze nieuw zijn, bezoeken we ze samen met
hun ouders. Veel vrijwilligers uit de buurt werken mee, net als onze buren van Kerk in Actie.
Mensen uit de buurt geven capoeira les en conservatoriumstudenten muziek. En o ja... we
deden mee aan Kunstbende en exposeerden in de schouwburg.
‘s-Gravendeel, met heel veel vertrouwen en sterren aan de hemel
Vertrouwen bouwen is in dit azc het toverwoord. We maakten kijkdozen en hebben vooral
veel gepraat en geluisterd. Wat we in het ene kwartaal aan wensen voor activiteiten hoorden,
werd in het volgende kwartaal vertaald in een programma. Wat er nodig is, is veel structuur,
bekende en vertrouwde mensen en dat bieden we dan ook!
Tijdens het ouder-kindproject zijn de vrouwen benaderd en zijn hun wensen
geïnventariseerd. Zestien vrouwen hebben samen met hun kinderen gewerkt aan
persoonlijke kunstwerken. Door middel van schilderijen, wandkleden en kussens hebben zij
een mooie, dierbare periode uit hun leven weergegeven. De kinderen en vrouwen gingen
samen naar de speeltuin en er zijn familiefotosessies gemaakt.
En nu is het vertrouwen gegroeid, er is meer onderling contact tussen bewoners en een
jongere werkt zich in om zelf workshops te kunnen geven.
Aan het eind van het jaar maakten we een mobiele expositie door de Hoeksche Waard.
De expositie is geopend op donderdag 14 oktober door de burgemeester in de bibliotheek in
Zuid-Beijerland. We deden mee aan de Nationale Straatspeeldag, waren veel bij de
speeltuinvereniging, en natuurlijk voetbalden de jongens mee tijdens het straatvoetbal
toernooi!
30
Rond 1 april, de Dag van de Vrolijkheid, vragen we extra aandacht
voor de ‘vergeten kinderen’ in asielzoekerscentra. Dit jaar deden
we dat met een spectaculaire dans! Vanuit azc’s in alle uithoeken
van Nederland reisden vluchtelingkinderen in bussen naar de
Kaasmarkt in Alkmaar. Onderweg pikten de bussen steeds meer
kinderen op bij de azc’s die ze tegenkwamen. De kinderen
hebben weken geoefend op de danspassen in hun eigen azc en
in Alkmaar hebben ze voor het eerst gedanst met alle kinderen
samen. De kinderen hadden de dag van hun leven! Wat een
vrolijke gezichten! De choreografie werd gemaakt door Jeanine
Coco en de muziek gecomponeerd door Arthur Wagenaar.
Bijzondere muziek, met een westerse beat, maar ook klanken uit
de landen van herkomst van de kinderen. Landen als Somalië,
Irak en Aghanistan. Bekende Nederlander Mike Weerts was de
hele dag aanwezig om met de kinderen te oefenen en hij heeft
ook zijn eigen dancemoves laten zien. Er was veel aandacht van
de media voor deze actie en ook partners als War Child en de
Nationale Postcode Loterij besteedden aandacht aan de Dag van
de Vrolijkheid op hun website.
Vrolijke exposities
Het hele jaar door heeft de foto-expositie Magie van de
Vrolijkheid van fotografe Marina Pronk door het land gereisd.
De expositie was onder andere te zien bij Menzis, Ahold, het
Onze Lieve Vrouwe Gasthuis, Kerk in Actie en het Gezondheids
centrum Asielzoekers. En op die route waren er mensen die de
foto’s zo mooi vonden, dat zij ze wilden kopen om er altijd naar te
kunnen kijken. Dat mocht. En daarom hangen de foto’s nu dus op
een aantal vaste plekken. De foto’s van Marina hangen ook op
ons kantoor in Amsterdam en we worden er zelf ook erg vrolijk van!
Daarnaast hebben we in het najaar geëxposeerd bij Galerie de
Leeuw in Den Haag, de galerie van het ministerie van
Binnenlandse Zaken. Bij deze expositie waren de prachtige maar
ook indringende campagnefoto’s van Martin Roemers te
bezichtige