15
Geen selfservice maar fullservice
Druk maken om de accijnsverhogingen op brandstof? Als het
aan Dik en Joke van Aalderen
ligt niet. De twee bestieren sinds
jaar en dag een benzinepomp en
garage midden in Ommen. ‘Dan
is Pietje een cent goedkoper. De
volgende dag is Jantje weer aan
de beurt. Wij vinden persoonlijk
contact en goede service veel belangrijker.’
Sterker nog, ze kunnen er wel om
lachen hoe andere benzinepomphouders zich gek laten maken
door die prijzenoorlog die al jarenlang woedt. De Tango is daar
volgens Dik een mooi voorbeeld
van. “Hadden ze een landelijke
actie waarbij de brandstofprijzen
omlaag werden gegooid. Sta je
vervolgens een uur met je auto in
de rij te wachten. En die auto maar
stationair draaien”, vertelt Dik terwijl hij aan een auto sleutelt in
zijn werkplaats. “Veel belangrijker vinden wij om goede service
te bieden met persoonlijk contact. Banden oppompen, tanken
voor de klant, lampje vervangen,
dat soort dingen. Geen selfservice
maar fullservice.”
De Ommenaar heeft het tankstation met bijbehorende autowerkplaats samen met zijn vrouw Joke
in 1988 overgenomen van zijn vader, die het op zijn beurt zelf heeft
opgebouwd. Dik heeft als knaapje
van een jaar of zestien zelf nog
geholpen met het metselen van
de werkplaats naast de benzinepomp. “We hadden het nog nooit
gedaan, we metselden maar gewoon raak. Ja, in die tijd kon dat
nog gewoon”, vertelt hij lachend.
Met wat tips van mensen uit de
buurt hoe ze het moesten aanpakken kwam hij met zijn vader een
heel eind.
Bats van Aalderen, de vader van
Dik was van oorsprong venter.
Met de fiets ging hij de boer op in
de omgeving van Ommen. Eieren
ophalen voor een bakkerij in de
buurt. Later deed hij dit met paard
en wagen, en nog iets later met een
Volkswagen bestel. De moeder van
Dik, Hennie, komt uit Amsterdam
en is tijdens de Tweede Wereldoorlog naar familie in Ommen
vertrokken, waar ze de vader van
Dik leert kennen. Het stel trouwt.
“Het leven in Ommen was een
heel stuk beter dan in Amsterdam
tijdens de oorlog.
Wat een ellende zij daar wel niet
mee heeft meegemaakt, hoe vaak
kogels niet om haar oren vlogen
tijdens een voedsel fietstocht van
Ommen naar Amsterdam. Hier
in Ommen was het een stuk rustiger. En er was ook geen voedselschaarste”, verklaart Dik. Later
besluit het echtpaar om het tankstation te exploiteren. De pomphouder begint te lachen als een
anekdote van vroeger door zijn
gedachten schiet. “Op een gegeven moment had ze een nieuwe jas
nodig. Dus ze loopt nietsvermoedend een winkel in maar kan niks
vinden. Ze loopt dus zonder iets te
kopen die zaak uit. Dat was in die
tijd toch echt wel uit de boze. Dat
deed je gewoon niet. Toen mijn
vader ervan hoorde lag hij praktisch te huilen van het lachen op
de grond. Tja, andere tijden hé.
Hier gingen de dingen toch iets
anders dan in Amsterdam.”
Tijden veranderen inderdaad. Ook
aan de pomp. Joke bladert door
een aantal oude zwart-witfoto’s.
Klassieke Opels, Fords, alles komt
langs. Met op de achtergrond één
bescheiden benzinepomp. Later
kwam er een dieselpomp bij. “We
hadden eigenlijk helemaal geen
ruimte voor zo’n grote dieseltank
onder de grond. Hebben we met
vergunning maar een groot gat in
de achtertuin gegraven en hem
daar in gelegd”, vertelt Dik met
een grijns.
Ook de klanten die langskomen
veranderen. Sommigen komen er
al sinds jaar en dag. Andere gezichten zijn nieuw. Onlangs hadden Dik en Joke een paar buitenlandse jongens in de winkel die
campinggas nodig hadden. Dik
vermoed dat ze in het asielzoekerscentrum in de buurt wonen.
“Nette jongemannen die hun best
deden om zich verstaanbaar te maken. Ze waren alleen doodsbang
voor Loyd”, vertelt Dik enigzins
geamuseerd. Loyd is de vriendelijke herdershond van Dik en Joke
die de boel goed in de gaten houdt
en zich graag laat aanhalen door
klanten.
“Ik heb geen enkel probleem
met echte vluchtelingen die huis
en haard achter hebben moeten
laten”, vervolgt de Ommenaar
zijn verhaal. “Als je leest hoe die
complete groep asielzoekers over
een kam wordt geschoren en bijvoorbeeld weggezet worden als
verkrachters van onze dochters.
Verschrikkelijk. Natuurlijk zullen
er verkeerde mensen tussen zitten.
Maar die heb je overal, niet dan?”
betoogt Dik nuchter. Zijn vrouw
knikt instemmend.
Het is sprekend hoe kalm Dik en
Joke praten over veelbesproken
onderwerpen zoals accijnsverho-
gingen en asielzoekers. Het stel
laat zich duidelijk nergens door
van de wijs brengen. “Je kunt wel
stressen, je druk maken voor de
dag voor morgen en alles vooruit
plannen. Maar dat heeft helemaal
geen zin. Je kunt over twee dagen
wel onder de grond liggen.” Na
een korte pauze vervolgt hij zijn
verhaal. “De afgelopen jaren zijn
er vrij veel ondernemers in Ommen overleden. Dan ga je toch
anders naar dingen kijken. We
focussen ons nu ook op andere
dingen. Hebben vorig jaar voor
het eerst een week lang de zaak
gesloten om lekker op vakantie te
gaan samen. En dat is ons uitstekend bevallen.”
Het enige waar Dik en Joke zich
enigszins druk om kunnen maken is het gemeentebeleid. De
manier waarop Ommen met haar
ondernemers omgaat en ze met
allerlei regeltjes en wetten dwars
zit. “In 2011 is onze werkplaats
afgebrand. We wisten niet wat ons
overkwam en stonden op dat moment met lege handen. Gelukkig
was de boel goed verzekerd. Maar
de gemeente heeft wel heel lang
de vergunningen om opnieuw te
kunnen bouwen tegen gehouden.
Tot dat de wethouder er zich mee
bemoeide.
Later hebben ze ons geprobeerd
naar dat nieuwgebouwde industrieterrein (Drieslag) te krijgen.
Mooi niet. Dat project is faliekant
geflopt omdat er helemaal geen
animo voor is onder de ondernemers. Ach, ze zoeken het ook
maar uit.”
Voor Dik en Joke is alles na de
brand gelukkig goed gekomen.
Het hele pand is opnieuw opgebouwd en Dik kan nu werken in
een moderne, verwarmde werkplaats. Of het echtpaar van plan is
om te stoppen? “Nee, geen sprake
van!”
Naar aanleiding van wat Dik en
Joke van Aalderen hebben verteld over het industrieterrein gaat
Vechtdal Centraal daar verder onderzoek naar doen. Deze artikelen
verschijnen binnenkort. Daarnaast
wordt er ook verder onderzoek gedaan naar de algemene opinie onder Vechtdallers over asielzoekers
en de opvang ervan.
Ook hierover lees je binnenko '@