hk´w
HmÀ½bnÂ\n¶pw
_nPn acnb
Fsâ ho«nse H«Iw
അ
് ഞാൻ
പഠി ി വാൻ
മന
ട
ി.
ാ
പരിചിതമായി
ത്. ആെര ി ം ഒ ക
ചാടിെയ േ
നി
് പറ
ം പഠി ി ാൻ
ഓടി എെ
അ
അവേരാ പ
ഇ
് തെ
ഉ
ണി
ട
. െപ
ി
േനാ ി അ
ഒ കെ
െബ ടി ഉടെന തെ
അേന ഷി , അ
തീ
ഉറെ
േയാെട വ
ഇളിഭ യായി. എെ
ഞ
ാ എ
വീ ിൽ ഉ
ഒ
േ
ാെട
ം ബാ ി ഉ
പറ
അ
ചിരി . എെ
് പറ
ഖം നാണ ം വിഷമ ം െകാ
ിവ
ത് ഒ കം എ
്. എ
് ഞാൻ തിരി റി
ിെന അ
എ
കാർ
ം
. അതിെന
ാ
പാ
.
െള
െട ചിരി ഉയർ
.
. ചിരി െട
. ചിരി െട കാരണം
ാ വലിയ
് വ ാെത വിളറി േപായി.
അതിെന വിളി ി
ത് ഒ ക
്
ി. ആ നിമിഷം ഞാൻ െശരി ം
. എെ
ായാ ം അ
റ
ിെന കാണാം എ
മഹാ വി തിയായ ഒ
ക തി ഇതാണ് ഒ കം എ
ാ
് ഞാൻ ഉറ ം നൽകി.
അ
ിറ
െട ഒ ക
ഞാൻ
നിമിഷം
ികാണി െകാ
വ ം ടി റേ
ിൽ
വ ാെത പരി മി ഞ
. ഉടെന തെ
ആ ഗെ
ാ
അറി കൾ ഒെ
ികൾ എെ വീ ിേല
ിക െട കാതി ം ആ വിവരം എ
അ
്. ഒ
ം േപായ ഉടെന തെ
വരവ് ക
നി
േചാദ ം
ചിരി