Vasantham VOL-1 | Page 32

sNdpIY തി യുെട േകാണിൽ ക ിവലകൂടിനു ിൽ കിട ു ത െയ ആ . വർ മാനം പറയു ത െയ എ െറ കു ു ൾി ്ടമായി. അവർ അതിനു പാലും േചാറും െകാടു ു. ഒരു ദിവസം വീ ടമ ത െയ കൂേടാെട എ െറ മ ൾ ് െകാടു ു. ഈ മുറിയുെട പുറേ ു നടവാതു ൽ ത യും അ െന വാസം തുട ി .ത താമസി ു െകാ ് വാടക കൂടുേമാ എ ് േമാൻ എേ ാ േചാദി . ഏ ഇെല ു ഞാൻ പറ േ ാൾ അവൻ പറ ു ത ് െകാടു ു പാലും േചാറും ഒെ അവർ ് ലാഭമായി. ഇതാരാ േമാെന പറ ? അ ുതേ ാെട ഞാനവെന േനാ ി. ആ രാേജേഷ നാേ പറ . തേ െട ഉടമ ൻ. വീ ടമയുെട മൂ മകനാ രാേജ . ഡി ഗി ് പഠി ു വൻ എ ് പറ ാലും അനുകരി പറയു ത േയാ എനി ും േനഹമാ . കഴി ിെട െവയിൽ ചാ സമയമായിരു ു .െകാടു പഴം തി ാൻ ത മടി .സാധാരണ എ െറ ൈകയിൽ പതു ി ഇരു ു ക കൾ കൂ ി തല ചരി േനഹം പകടി ി ു ത അ ് ക ിവല റേ ് ക ം മിഴിിരു ു എേ ാ തിരയു ു. "ത േ ... കു ്... കു ്..." ഞാൻ പറ ശ ി ാെത ത മെ േ ാ ഉറെ പറ ു. അേ ാഴാ ഞാൻ ക മു െ ചാ മര ി െറ െകാ ിൽ ഒരു ത യിരി ു ു. അവൻ എേ ാ പറ ു ത മറുപടിയും െകാടുു ു. ദുഖ െളാ സ ന േളാ എ ുതെ ആയാലും ബ ന ിൽ നി ും േമാചനം േനടാൻ െകാതി ു ഒരു േനാ ം ത യുെട ക കളിൽ ഞാൻ ക ു. െപെ ് ഞാൻ കൂ തുറ ു ത മു േ ് പറ ു വീണു പിെ ത ി ത ി പറ ു .അേ ാഴാ ഞാൻ ശ ി അതി െറ നഖ ള ം ചിറകുകള ം മുറി ിരു ു .നി ഹായയായി ത പൂഴിമ ിൽചട ു കിട ് ചാ മര ിേല ് േനാ ി. ആൺ ത പിെ യും എേ ാ പറ ു പറ ു േപായി. ഒരു മുറിവി െറ േവദനയായിരു ു എ െറ മനസിലേ ാൾ. "ഇതാരാ ഇതിെന തുറ ു