Vasantham VOL-1 | Page 32
sNdpIY
തി യുെട
േകാണിൽ
ക ിവലകൂടിനു
ിൽ
കിട
ു
ത
െയ
ആ .
വർ
മാനം
പറയു
ത
െയ
എ െറ
കു
ു
ൾി ്ടമായി. അവർ അതിനു പാലും
േചാറും
െകാടു
ു.
ഒരു
ദിവസം
വീ ടമ
ത
െയ
കൂേടാെട
എ െറ
മ ൾ ് െകാടു
ു. ഈ മുറിയുെട
പുറേ
ു
നടവാതു
ൽ
ത
യും
അ
െന
വാസം
തുട
ി
.ത
താമസി
ു
െകാ
് വാടക
കൂടുേമാ
എ ്
േമാൻ
എേ ാ
േചാദി
.
ഏ
ഇെല ു
ഞാൻ
പറ
േ ാൾ അവൻ പറ
ു ത
് െകാടു
ു
പാലും േചാറും
ഒെ
അവർ
് ലാഭമായി. ഇതാരാ
േമാെന
പറ
?
അ
ുതേ
ാെട
ഞാനവെന േനാ
ി. ആ രാേജേഷ നാേ
പറ
. തേ
െട ഉടമ
ൻ. വീ ടമയുെട മൂ
മകനാ
രാേജ . ഡി ഗി
് പഠി
ു വൻ എ ് പറ
ാലും
അനുകരി
പറയു
ത
േയാ
എനി
ും
േനഹമാ . കഴി
ിെട
െവയിൽ
ചാ
സമയമായിരു ു
.െകാടു
പഴം തി ാൻ ത
മടി
.സാധാരണ എ െറ ൈകയിൽ പതു
ി
ഇരു ു ക
കൾ കൂ ി തല ചരി
േനഹം പകടി ി
ു
ത
അ ്
ക ിവല
റേ
് ക
ം മിഴിിരു ു എേ ാ തിരയു ു. "ത
േ ...
കു
്... കു
്..." ഞാൻ പറ
ശ ി
ാെത ത
മെ േ ാ ഉറെ
പറ
ു. അേ ാഴാ
ഞാൻ ക
മു െ
ചാ മര
ി െറ
െകാ ിൽ
ഒരു ത
യിരി
ു ു. അവൻ എേ ാ
പറ
ു ത
മറുപടിയും െകാടുു ു.
ദുഖ
െളാ
സ
ന
േളാ
എ ുതെ
ആയാലും
ബ ന
ിൽ
നി ും േമാചനം േനടാൻ െകാതി
ു
ഒരു േനാ ം ത
യുെട ക
കളിൽ
ഞാൻ ക
ു. െപെ
് ഞാൻ കൂ
തുറ ു ത
മു േ
് പറ ു
വീണു പിെ
ത
ി ത
ി പറ ു
.അേ ാഴാ
ഞാൻ ശ ി
അതി െറ
നഖ
ള ം ചിറകുകള ം മുറി ിരു ു
.നി ഹായയായി ത
പൂഴിമ ിൽചട
ു കിട ് ചാ
മര
ിേല
്
േനാ
ി. ആൺ ത
പിെ യും എേ ാ
പറ
ു പറ ു േപായി.
ഒരു
മുറിവി െറ
േവദനയായിരു ു
എ െറ
മനസിലേ ാൾ.
"ഇതാരാ
ഇതിെന
തുറ ു