Asker olup, sıla yolu gözleyen
Yâre selam eder türkülerimiz
Yatak, döĢek Azrail‟i bekleyen
Acı olur dile gelir türkülerimiz Sazlarım; bağlamam, davulla zurnam
Halayda halay baĢı, olurum durmam
Efeyim! Dizlerim, nasıl yere vurmam
TaĢar meydanlardan türkülerimiz.
Türküler, büyük küçük nedir bilirler
Gönlü viran olana merhem sürerler
Sen, ben gibi nefes alır verirler
Lakin ölümsüzdür türkülerimiz. Atandan yadigâr kaldıysa sana
Sen de öğret, aktar emmioğluna
AĢık Veysel, Karacaoğlan NeĢet babadan
yana
Boynumuza vebaldir türkülerimiz.
MUSTAFA ġENTÜRK