Γι’ αυτό και ακούτε συνήθως προεκλογικά συνθήματα του τύπου: «Μην
αφήνεις τους άλλους να αποφασίζουν για σένα», λες και μετά τις
εκλογές δεν είναι ούτως ή αλλιώς οι λίγοι (εκλελεγμένοι) που
λαμβάνουν τις αποφάσεις για όλα τα υπόλοιπα θέματα. Βεβαίως, η
αποχή δεν πρέπει να αναλογίζεται ως «εκδίκηση» του τύπου να αντιδράσουμε στους «αλήτες-πολιτικούς», αλλά θα ήταν καλό να είναι
αποτέλεσμα ώριμης σκέψης σχετικά με την πρακτική χρησιμότητα μιας
τέτοιας «πράξης». Το σενάριο της «εκδίκησης» θα σήμαινε πως ακόμα
«πιστεύουμε» ότι οι πολιτικοί μπορούν να φτιάξουν τα πράγματα, που
με τη σειρά του μάλλον συνεπάγεται ότι ακόμα «πιστεύουμε» στη
λεγόμενη «οικονομική ανάπτυξη», άρα ακυρώνουμε τον εαυτό μας ως
προς τη θέληση να μεταβούμε σε ένα ριζοσπαστικά αντί