Σε αυτό το άρθρο καταγράφω πράγματα που θα ήταν καλό, κατά
την άποψη μου, να αποφύγουμε ή να μην κάνουμε καθόλου. Δεν
χρειάζεται να προβείτε σε όλες τις προτεινόμενες ενέργειες
μονομιάς. Κάντε αργά και σταθερά βήματα. Η παρακάτω
ανάλυση ιδεών δεν είναι απόλυτη, ούτε γράφτηκε για να κάνει
πλύση εγκεφάλου. Ο καθένας μπορεί να προσαρμόσει τις πράξεις
του με βάση τις δυνατότητες που έχει και τον βαθμό στον οποίο
συμφωνεί με τα γραφόμενα.
Η προτροπή μου σε αυτό το κείμενο είναι να «αφήσουμε» το
παρών χρηματοοικονομικό σύστημα να λιμοκτονήσει! Δεν γίνεται
να επιθυμούμε αλλαγή και την ίδια ώρα να ταΐζουμε ένα σύστημα
που εμποδίζει αυτή την επιθυμητή αλλαγή.
(1) Αποφεύγουμε να χρη σιμοποιούμε το χρήμα
στο μέγιστο εφικτό βαθμό
Αυτό είναι εν τέλει και το πιο καίριο βήμα για μετάβαση σε μια
αχρήματη κοινωνία. Φανταστείτε, τι αξία θα είχαν τα
συσσωρευμένα χρήματα της «ανώτερης» τάξης των πλουσίων αν
πάψει η «κατώτερη» τάξη να τα χρησιμοποιεί; Βλέπετε ότι η ίδια η
ύπαρξη «ανώτερης» τάξης πλουσίων βασίζεται στην ύπαρξη μιας
«φτωχότερης» τάξης ανθρώπων που αποδέχονται εξ αρχής ένα
σύστημα πίστης, εν προκειμένω το χρηματοπιστωτικό σύστημα
οικονομίας, ως δεδομένο για να κτίσουν επάνω σε αυτό τις ζωές
τους. «Δεν μ’ αρέσει αυτό το σύστημα αλλά έτσι είναι τα
πράματα…», «Ε, μα πρέπει δυστυχώς να μπεις στο παιχνίδι, να
κάνεις αυτό κι εκείνο…», ακούω συχνά τους ανθρώπους να λένε.
Ακόμα λοιπόν και οι πιο αιρετικοί σε αυτό το σύστημα πίστης, δεν
μπορούν καν να αποκόψουν τον εαυτό τους από αυτό.