Dergilere ve gazetelere gönderdiği öykülerle ufak çaplı başarılar elde etse de yine parasız ve sokaklarda kalmıştı. Doğduğu şehre, Boston'a gitmeye karar verdi. Burada, 1896'da, Virginia Clemm ile evlendi. Yoksulluk içinde bir yaşamları vardı ama Virginia, Poe'nun özel hayatındaki, iş hayatındaki, duygu ve düşüncelerindeki büyük boşlukları doldurmuştu.
Dönemin en yaygın olan hastalığı olan verem, Virginia'nın bedenini de sardı. Eşi ölüm döşeğindeyken Edgar, onun başucunda 'Annabel Lee' şiirini yazdı:
Bir gece rüzgarında bulutun
Üşüdü gitti Annabel Lee
Sevdadan yana kim olursa olsun
Yaşça bizden ileri
Geçemezlerdi bizi
Hayatınınn ilk dönemlerinden itibaren avutulmaya, sevilmeye ve korunmaya ihtiyaç duymuştu, içinde bir boşluk taşıyordu. Aynı zamanda bu dünyadaki kayıp kimliğine dair fantaziler kuruyordu. Kendi varlığına başlı başına bir protestoydu bu ve protestosunu kendine özgü yollarla ilan ediyordu. Kısacık hayatına birçok şiir ve hikaye sığdırdı. Katlanmak zorunda olduğu zorluklar olmasaydı kuşkusuz daha çok eser bırakacaktı bu günlere. Ama şu da gerçek ki, içinde bulunduğu koşullar bu derece zorlu gelişmeseydi onu yazmaya iten yaratıcı dürtüleri de bu denli etkili olmayacaktı.