21
Yaşam
Şubat - 2014
Kıbrıs'ın Lefkara bölgesinde dünyaya gelen
Ülfet Yusuf, göç yüzünden yaşadığı tüm
sıkıntılara rağmen evlatlarını kültürlerine bağlı
bir şekilde yetiştirmesinin gururunu yaşıyor.
geçimimizi sağlamak adına ailemize
katkıda bulundum.
Derviş, Şevket, Keziban, Meryem ve
Fatih adında 5 çocuğumu her zaman
sevgiyle büyüttüm.
Çocuklarımı kendim büyüttüm. Aile
kültürümüzü ve değerlerimizi de
çocuklarıma aşılamanın gururunu
yaşıyorum. 2 çocuğumdan 6
torunum var, torunun sevgisi
başkadır, anlatılmaz bir sevgiyle
onlarla şimdi zaman geçiriyorum.
Kültürel değerlerimizden 'Lefkara
tavası' yemeği sadece Lefkara'da
yapılan lefkara'ya özgü bir
yiyecektir. Londra'ya geldiğimde
ben de herkes gibi yalnız kalmıştım
fakat hayata tutunarak zaman içinde
herşeyi öğrendim tecrübe ettim ve
başarılı oldum. Yemek yapmayı
küçük yaştan göç ettiğim yerde
öğrendim ailemi hep alın teri ile
kazandıklarımla doyurmasını
bildim.
Eşimin işinden dolayı çok kültürlü
bir çevremiz var, değişik
kültürlerden bir çok insana kültürel
yemeklerimizden vermek ve onların
yemeklerimizi beğenmesinden
büyük keyif alıyorum, mutluluk
duyuyorum.
Şimdiki gençlerde saygı yok.
Hürmetleri yok. Şimdikiler bulur
beyenmez. Şimdiki gençlere
tavsiyem çalışsınlar. Bizler
okumadan sadece emeğimizle
bugünlere gelmeyi başardık, gençler
okusunlar kendilerini geliştirip
ülkelerine ve toplumlarına faydalı
olsunlar. Kıbrıs'ta yaşanan göç ile
ilgili diyebileceğim şudur; sanmayın
ki Londra eski Londra'dır. Burada
artık iş kalmadı. Eskiden insanlar
burada dayanışma içindeydiler.
Şimdi artık çok değişti. İnsanımıza
Londra'ya gelmelerini artık tavsiye
etmem. Sadece iş için ise ülkemizde
de iş var, gençlerimiz sadece karın
doyurmak için Londra'ya
gelmelerine gerek yoktur. Ben bu
ülkeye geldiğimde sadece eşim vardı
ailem yoktu, kimsemiz yoktu, ne
yaptıysak eşimle beraber çalışarak
alınterimizle yapmayı başardık. Tüm
güzel anıları ailemle burada
yaşadım. Zaman içinde burada
arkadaşlarım oldu, komuşularım ile
aram çok iyi ve bugün hiç yanlızlık
hissetmiyorum. Çoluk çocuğumuz
burada ve torunlarımız da burada
olduğu için Kıbrıs'a sık sık gitsekte
orada kalmayı hiç düşünmedik.
Eskiden toplumumuzda kıskanma,
yalancılık, sahtekarlık yoktu.
İnsanımız birbirine yardım ederdi,
şimdi artık insanlar çok değişti.
İnsanlık ve muhabbetten iyi niyetten
kimse vazgeçmesin. Maalesef
vazgeçiyorlar. Para yaptıkça para
insanımızı değiştiriyor.”