Tijdschrift voor innovatief hoger onderwijs nummer 1 - jaargang 1 - 2018 | Page 73

Peer Instruction
Maarten W. Peeters & Stijn Urkens
PXL-Education
lesperiode wel een significante verbetering in
prestatie was op de posttest voor kogelstoten,
maar dat dit geen blijvend leer-effect was: op
de retentietest scoorden ze niet meer
significant beter dan op de pre-test. Voor de
starttechniek bij sprint was er zelfs geen
enkele significante verbetering vast te stellen
in deze korte lesperiode. Gecombineerd met
de huidige resultaten (bij studenten uit de 3 e
opleidingsfase) voor de kennistesten en de
beperkte leerwinst bij het speerwerpen, lijken
deze gegevens op zijn minst deels de
argumentatie van Siedentop (2002) te
bevestigen dat lerarenopleidingen L.O. te vaak
focussen op het verwerven van algemene
pedagogische vaardigheden zonder dat deze
gekoppeld
zijn
aan
een
specifiek
bewegingsgebied.
Deze
‘geïsoleerde
pedagogie’ kan leiden tot een te beperkte
vaardigheid, vakkennis en vakdidactische
kennis, hetgeen nefast is voor het latere
didactische handelen van deze leraren in
opleiding en bijgevolg voor het ‘effectief leren’
van hun toekomstige leerlingen. Daarom
pleiten Iserbyt & Coolkens (2017) voor ‘een
doorgedreven training in het onderwijzen van
zorgvuldig
geselecteerde
bewegings-
gebieden onder leiding van experten, zowel
tijdens de opleiding als tijdens nascholingen’.
Deze doorgedreven training veronderstelt dat
hier ook voldoende ruimte (vakspecifieke
uren) voor gecreëerd wordt binnen de
lerarenopleidingen, wellicht ten koste een
‘truncus communis’ die in de huidige
lerarenopleidingen
mogelijks
te
groot
geworden is.
Acknowledgements
De onderzoekers zouden graag de studenten
van de lerarenopleiding L.O. van Hogeschool
PXL willen bedanken voor hun inzet en
bereidwillige medewerking en in het bijzonder
73
J. Cosemans en J. Corten voor het figureren in
de kijkwijzers. Hun dank gaat eveneens uit
naar de medewerkers van PXL V-Lab voor de
technische ondersteuning en naar de externe
experten H. Van Uytven en M. Gevaert voor het
beoordelen van de talrijke videobeelden.
Referenties
Aiken, CA., Fairbrother, JT. en Post, PG. (2012), The
effects of self-controlled video feedback on the
learning of the basketball set shot. Front.
Psychology 3:338. doi: 10.3389/fpsyg.2012.00338
Deci, E.L. and Ryan, R.M. (2000). The ‘what’ and ‘why’
of goal pursuits: Human needs and the self-
determination of behavior. Psychological Inquiry, 11:
319-338.
Iserbyt, P., Charlier, N., en Mols, L. (2014). Learning
basic life support (BLS) with tablet PCs in reciprocal
learning at scho ol: are videos superior to pictures? A
randomized controlled trial. Resuscitation, 85(6):
809-813.
Iserbyt, P., and Byra, M. (2013). Design and use of task
cards in the reciprocal style of teaching. Journal of
physical education, recreation & dance, 84(2): 20-26.
Iserbyt, P. en Coolkens, R., Vakdidactische kennis in
Lichamelijke
Opvoeding.
In:Praxis
34:
Vakdidactische kennis in de lichamelijke opvoeding.
Iserbyt P., Coolkens R. en Drijvers H. (red.)., Leuven
ACCO 2017; 9-18.
James, P.E. (1971). Video feedback in learning
beginning trampoline. Perceptual and Motor Skills.
32:669-670.
Schmidt, R.A. en Lee, T.D. Motor control and learning:
a behavioral emphasis, 4th ed. Champaign, Il:
Human Kinetics 2005; 302-304.
Siedentop, D. (2002). Content knowledge for
physical education. Journal of teaching in physical
education, 21:368-377.
Wulf, G., Shea, C. and Lewthwaite, R. (2010). Motor
skill learning and performance: a review of
influential factors. Medical education, 44:75-84.
Wulf, G. en Schmidt, R.A. Feedback. In: Encyclopedia
of sport and exercise psychology. SAGE publications
Inc.,(2014) Thousand Oaks. pp 288-292.