ο µ οιότητες µ ε τη Farruca. Μεταφέρθηκε στην Ανδαλουσία µ ε τον ίδιο τρόποόπως και η Farruca ώσπου τελικά εντάχθηκε και αυτή στο ρεπερτόριο του φλα µ ένκο. GRANADINA: Οι τσιγγάνοι της Γρανάδα ερ µ ηνεύουν το Fandango µ’ έναν δικό τους τρόπο, ρυθ µ ικά πολύ ελεύθερο και µ ε πολλές Αραβικές επιρροές. Ονο µ άζουν αυτή την παραλλαγή Granadína. GUAJIRA: Ρυθ µ ός Λατινοα µ ερικάνικης προέλευσης που εντάχθηκε στο ρεπερτόριο του φλα µ ένκο. Χρονολογείται από την εποχή της Ισπανικής αποικιοκρατίας στην Κούβα. JABEGOTES: O ρυθ µ ός Verdiales που απορρέει από το Fandango είναι πολύ διαδεδο µ ένος στη Μάλαγα. Ανά µ εσα στις πολυάριθ µ ες παραλλαγές των Verdiales ανήκουν και οι Jabegotes που πήραν το όνο µ ά τους από τη λέξη“ Jabega” που ση µ αίνει“ τράτα”. JABERA: Είναι µ ια παραλλαγή των Fandangos της Μάλαγα. Το όνο µ ά της προέρχεται από την Αραβική λέξη“ Jaba” που ση µ αίνει“ ξύλα, δάσος”. JALEO: Στο φλα µ ένκο είναι τα επιφωνή µ ατα και τα παλα µ άκια που συνοδεύουν το χορό ή το τραγούδι.. Χρησι µ οποιείται το ίδιο όνο µ α ό µ ως για να περιγραφεί και ο τριαδικός λαϊκός Ισπανικός χορός που απετέλεσε την αφετηρία δη µ ιουργίας ενός εκ των βασικοτέρων ρυθ µ ών του φλα µ ένκο, της Soleares. JOTA: Πολυαγαπη µ ένο λαϊκό τραγούδι και χορός από την επαρχία του Αραχόν. Μεταφέρθηκε στο Κάδιξ τον 19 ο αιώνα και ήταν η βάση πάνω στην οποία δη µ ιουργήθηκε η ρυθ µ ική οικογένεια των Alegrías και Cantiñas του Κάδιξ. LEVANTISCA: Μία από τις τραγουδιστικές παραλλαγές των τραγουδιών του Λεβάντε, των τύπων δηλαδή του Fandango πού τραγουδιώνται στην περιοχή της Αλ µ ερία. LIVIANA: To τραγούδι που οι γύφτοι σιδεράδες τραγουδούσαν µ ετά την κούραση της δουλειάς τους. ∆εν συνοδευόταν αρχικά από κιθάρα. Στο δεύτερο µ ισό του 20 ου αιώνα ό µ ως άρχισαν να το τραγουδούν µ ε το ρυθ µ ό, το στυλ και την τονικότητα ενός άλλου τραγουδιoύ, της Serrana. MALAGUEÑA: Malagueña ση µ αίνει“ γυναίκα από τη Μάλαγα” και είναι το όνο µ α ενός πολύ ελεύθερου ρυθ µ ικά τραγουδιού, µ ε χαρακτήρα πολύ µ ελαγχολικό. Η Malagueña δεν χορεύεται αλλά τραγουδιέται µ όνο, ή παίζεται σαν κιθαριστικό σόλο. MALAGUEÑA BOLERA: Η χαρού µ ενη και ευτυχισ µ ένη έκδοση της Malagueña λέγεται
Malagueña Bolera. Έχει έναν εύθυ µ ο και χορευτικό ρυθ µ ό και στην ουσία είναι ένας παλιός κλασσικός Ισπανικός χορός παρό µ οιος µ ε τις Verdiales. MARIANA: Το τραγούδι αυτό ε µ φανίζεται και εξαφανίζεται σαν κο µ ήτης στον µ ουσικό ουρανό του φλα µ ένκο. Είναι ένα λαϊκό τραγούδι που εντάχθηκε στο ρεπερτόριο του φλα µ ένκο µ ε ρυθ µ ό και στυλ παρό µ οια µ ε αυτά του Tientos. MARTINETE: Είναι από τα πρωτογενή τραγούδια του φλα µ ένκο και δεν συνοδεύεται από κιθάρα. Ο ρυθ µ ός της συνήθως δινόταν µ ε τα χτυπή µ ατα του σφυριού πάνω στο α µµ όνι του γύφτικου σιδεράδικου. Το όνο µ α Martinete προήρθε από τη λέξη“ Martillo” που ση µ αίνει“ σφυρί”. MEDIA GRANADINA: Μια παραλλαγή της Granadina είναι η Media Granadína. Στην ουσία πρόκειται για ένα Fandango Grande που διατηρώντας το σταθερό ρυθ µ ό του Fandango δεν έχει τις ίδιες ρυθ µ ικές ελευθερίες µ ε την Granadína. MILONGA: Αυτό το λυπητερό φλα µ ενκοειδές τραγούδι έχει ρίζες Ισπανοα µ ερικάνικες. Οι στίχοι του συνήθως ανάφερονται σε πολε µ ικά γεγονότα δίνοντας µ εγαλύτερη έ µ φαση στις καταστροφικές τους συνέπειες. Η Milonga είναι απόγονος του Αργεντίνικου Τανγκό και εντάχθηκε στο ρεπερτόριο του φλα µ ένκο αποκτώντας ένα στυλ ερ µ ηνείας που µ οιάζει µ ε την µ ίξη των ρυθ µ ών Zambra και Tientos, αυτό που µ ερικοί καλλιτέχνες αποκαλούν Tientos por Zambra ή Tanguillo Zambrillo. MINERA: Ένα από τα τραγούδια των ανθρακωρύχων µ ε αργό και συρτό ρυθ µ ό. Μαζί µ ε το Taranto είναι τα µ όνα τραγούδια των ανθρακωρύχων τα οποία µ πορούν να χορευτούν. Σαν τραγουδιστικό στυλ έχει την ίδια τονικότητα µ ε το Taranto. Όταν ό µ ως παίζεται σαν κιθαριστικό σόλο έχει διαφορετική τονικότητα. MIRABRÁS: Το στυλ αυτό ανήκει ρυθ µ ικά στην οικογένεια των Alegrias και τραγουδιέται από τον χαρακτηριστικό τόνο των Alegrías por Rosa και της Romera. MURCIAÑA: Η περιοχή της Murcia έχει το δικό της τραγούδι των ανθρακωρύχων που είναι επίσης µ ια παραλλαγή του Fandango µ ε αέρα τραγουδιού του λεβάντε παρό µ οια µ ε την Cartagenera. NANA: Νανουρίσ µ ατα πολύ δη µ οφιλή για τις Ανδαλουσιάνες µ ητέρες.
10