Harlandı Zaman
Osman Deniz
Zamanın tik-tak ları
Sokulurken içerime
Akreple yelkovanın
Sıkıştığı o yerde
Yaşadım ben her şeyi
Ölüler biriktirdi gözlerim
Varlığınla yokluğun
Arasında kurduğum
Karınca izi bir yolda
Külden sırat köprüsü
Düştüm dizlerimin üstüne
Ateşe sürüklendi yüreğim
Ve bir sabah kalktığımda
Rüyalarım vardı elimde
Buz mavisi aynalarda gördüm
Kan çiçekleri açtığını gözlerimde
Bir tenhalık sardı bakışlarımı
Yokluğundu bulduğum
Ve harlandı zaman
Kan sıcaklığında
Yürek kokusu sindi göğsüme
“Bir varmış bir yokmuş” oldu yıllar
Biliyorum -söz lekedir dudaklarda-
Bir masaldı artık anlattığım
8