Soldan Alınan Şiir
Emrullah Atabey
Şimdi renklerin sustuğu bir ütopyada
Sana resim çizmeye benziyor
Oturup, hayalsizce, şiire karşı
Yazmaya çalışmak.
Bir kelime bir kelime
Büyüttüm bu şiiri
Bağışla beni
Gözlerine döktüğün toprağı
-ben miydim o?-
Ilık suyunla
Sulamak zorunda bıraktığım için seni
Ve bağışla
Sen(i) ağladığında
-gözlerinden akandan mı mürekkeptir kadın?-
Yanağından süzülenin benim parmaklarımdan
Şiir olarak aktığını.
Bağışla sevgilim
Hıçkırıklarınla hırçınlaşan sırları
Ektim gözlerinden akan mürekkeple
Bu Yalnızlığa
Ki sırlar yalnızca
Gözlerinden okumasını bilenler içindi.
Retinanda dondur şimdi tercümemi
Ve yak döktüğüm cümlelerce günahı,
Solumdan alacağım şiirle,
Solundaki cehennemde.
14