Telmih Dergisi 1. Sayı Şiir, Hikaye, Makale, Fotoğraf | Page 9

bahar önce gözlere müjdelenir sonra yağmurların ıslattığı kirpiklere İnsan koşarak kavuşmak ister sırlanmış İstanbul çiçeğine bahar önce gözlere müjdelenir sonra yağmurların ıslattığı kirpiklere Gök kokulu yağmur damlası işlenir an ve an saydam sayıklanan düşçe iliklere cesur bir yürüyüş çağrısıdır g/özlerin gövdelere derin an/delip çizgiler çizmesi IV konuşkan bir adam varsa diri bir dille dinle sessizdir şehri susun ahalisi bu adam ki suskuların en sessiz belirişi küçük adımları olanları retina da ezip küçümseme büyük bir yolculuğun başlangıçtır sözün sonuna değen sessiz noktanın gürülteç belirtisi kulaklarını kapat gözlerini sustur kalbinle dinle anlaşılmak ve anlatılmak istenilen bir söz varsa medeniyetin görünmez renkli bahçesinde ırmakları taşımaktan yorulmayan çiçek bozumuna şahit olmayan parmaklarınla bekle değsin geleceğe taşınacak olan bir avuç cesur sözce tatlı bir bal masalıdır arıların dansındaki gizli anlaşma dinle duy ve dinle huzur yokuşunu koşarak çıkan kalemin özüyle dinle duy ve dinle kibar bir misafir gibi karış harfi harfe davet eden telmih risalesine TELMİH | 7 | SAYI:1 YIL:1