Telmih Dergisi 1. Sayı Şiir, Hikaye, Makale, Fotoğraf | Page 35

HASAN ULAŞ || RAPZOD || demirci dedesinden terzi babasına terzi babasından da ona kaldı bir apaz cevherden ilahi, d/emirle d/övülmüş, kendi kendini bileyen bu makas. isteyerek mi soyuna çekti, Rapzod oldu genç adam? HASAN AKAR || SON ŞİİRİMDİ SANA || Bu son şiirimdi sana Eylüllerden yana, İnmedi ki yağmurlar ıslatsın kana kana. Gidin dedim bulutlara duymadılar sözümü, Geri döndüler sahillere sevdadan yana. Bazı ayrılıklar vardır benliğini çalan Kalbinden merhamet duygunu alan Bu ayrılıklar nice hükümdarları buldu Çok canlar yandı, boyunlar vuruldu Sevgi savaşa yenik düştüğü zaman. bütün ömrü hayatları şeritlerinden sahne sahne kesip kalemle defter sayfalarına teyellemekle geçti hint fakirinden sadaka alırdı hayattayken anlamadılar dirisine sefil derlerdi ancak, ölüsüne "Şair" dediler. Ben mi suçluyum söyle, kader kimden yana? Esiriydim o hanın söylemedim sana. Eskitti yüreğimi prangalı yıllar, Sessiz kaldım bu diyarda sevdadan yana. Ne hancı dinledi ne de duvarlar öykümü, Sahipsiz kaldım bu diyarda sevdadan yana. Bu son şiirimdi sana Eylüllerden yana, Biz bahar derken kaderimiz Emrah’tan yana Ne dağların karı eksildi ne de gönlümün, Öksüz ayrıldım Erzurum’dan sevdadan yan Yolum Palandöken’de düştü viran bir hana, Uykusuz gecelerim bölündü senden yana. TELMİH | 33 | SAYI:1 YIL:1