TED Meşale Dergisi Haziran 2013 16. Sayı | Page 47

Çocuğun Parayla İlişkisini Sağlıklı Kılmak İçin Dikkat Edilmesi Gerekenler • Anne babalar ekonomik güçleri ve yaşam koşulları hakkında çocukları bilgilendirmelidir. • Çocuğa, harcama yaparken nelere dikkat etmesi gerektiği öğretilmelidir. (Son kullanma tarihine veya garanti belgesine bakma, alışveriş fişini alma, para üstünü alma ve sayma vb.) • Harçlık miktarı çocukla beraber belirlenmelidir. • Harçlık miktarı ne çok fazla, ne de az olmalıdır. • Belirlenen harçlık miktarı çocuğun gelişim dönemine uygun olmalıdır. Çocuğun yaşı, koşulları ve gereksinimleri düşünülerek hesaplanmalı, çocuk büyüdükçe ve değişen ihtiyaçları göz önünde bulundurularak belirli miktarlarda artırılmalıdır. • Harçlık miktarı belirlenirken ailenin ekonomik durumu da göz önünde bulundurulmalıdır. Ailenin ekonomik durumu yerinde olsa da çocuğa yaşının üzerinde harçlık verilmemelidir. • Harçlığın günlük ya da haftalık olması çocuğun yaşına bağlı olarak değişir. 12 yaş altı çocuklara günlük verilen harçlık, 12 yaş üstü çocuklara haftalık verilebilir. • Çocuğa harçlığı nasıl kullanacağı konusunda yol gösterici olunmalı, ancak müdahaleci olmadan tecrübe kazanmasına izin verilmelidir. • Çocuklar birikim yapmaları konusunda özendirilmeli, para biriktirme motivasyonlarının devam edebilmesi için kısa vadede ulaşabilecekleri hedefler koymaları teşvik edilmelidir. Anne babalar çocuklarına kumbara alarak tasarruf yapmalarını destekleyebilir. Küçük yaşlardan itibaren parasının bir kısmını kumbarasına koymak, çocuğa sorumluluk yükleyerek, parasını daha bilinçli kullanmasını sağlayacak ve sürekli tüketime dönük yaşamasını engelleyecektir. • Harçlık bir ceza yöntemi olarak kullanılmamalıdır. İstenmeyen bir davranışta bulunduğunda ceza olarak harçlığın kesilmesi çocuğa istenmeyen davranışın neden yapılmaması gerektiğini öğretmez. Benzer şekilde çocuğun okuldaki başarısı ya da evde yaptığı işlerle ilişkili de olmamalıdır. Çocuklara verilecek ödül ve cezalar harçlıktan bağımsız tutulmalıdır. • Bir şey isteyen çocuğu geri çevirmek için ‘param yok’ denmesi sakıncalıdır. Çocuğun istediği bir şey; anne baba tarafından doğru bulunuyor, almak isteniyor, ancak o anki maddi sıkıntı nedeniyle alınamıyor olabilir. Bu durumda çocuğa bazı şeyler almak için para olması gerektiği uygun bir dille anlatılmalıdır. Ama çocuğun almak istediği şey, anne baba tarafından uygun bulunmuyorsa bu net ve kararlı bir şekilde ifade edilmelidir. Sonuç olarak, çocuklar ne paranın her şeyi halledebilir olduğunu düşünüp gereğinden fazla ne de gereğinden az önemsemelidir. Para amaç değil, ihtiyaçları karşılamak için bir araçtır. 45