İngiltere’de velespit yapımına ilk olarak
Coventry Dikiş Makineleri Şirketi ile başlandı.
Bisikletteki mukavemeti ve konforu arttırmak
için, tahta tekerleğin içine demir teller yerleştirilen bu bisiklete ise “Sarsak” adı verildi. Ön
tekerleğin daha büyük olduğu Sarsak, kendinden sonraki tasarımları da etkileyecek ve onlara
ilham kaynağı olacaktı.
Ön teker büyüklüğünün, hızı etkileyeceği kanısı
o dönemde hayli yaygındı. Yani ne kadar büyük
ön teker o kadar hız… Çözüm olarak pedalların
bağlı olduğu tekerler büyütüldü. Git gide büyüyen ön tekerlere karşın arka tekerler aynı oranda
küçüldü. Bunun en yaygın örneği 1871’de İngiliz
James Starley’in geliştirdiği Penni-çeyrek peni
isimli bisiklettir. Ön teker büyüklüğü sürücünün
bacak boyuna göre seçilen bu bisikletin ön tekerleğinin çapı 1 ila 1,5 metreye kadar ulaşır.
Avrupa’da pek çok kişi tarafından satın alınan bu
model, bölgede oldukça yaygınlaşır ancak uzun
soluklu bir tasarım ömrüne sahip olmayacaktır.
11
Peni-çeyrek peni’nin piyasaya çıkışından 3 yıl sonra
bisiklet tarihinde bir devrim gerçekleşti. 1874
yılında H. J. Lawson tarafından zincirle işleyen
bisiklet tasarlandı. Bu, günümüz bisikletlerinin
üretimi için örnek teşkil eden bir tasarımdı.
Zincirleri tutan bir çerçeveden oluşmuş aynakol
dişlisi, arka tekere bağlı daha küçük bir dişliyi
çeviriyor; böylelikle bir ayak hareketiyle tekerde
birkaç dönüş sağlanabiliyordu. Mekanik aksamdaki
değişikliklerin yanı sıra bisikletin formu da bu
tasarımla değişime uğramıştı. Ön ve arka teker
neredeyse aynıydı ve bu bisikletlerin tekerlerinde,
üstüne kauçuk lastik geçirilmiş dolgular vardı.
1888’de İrlandalı J.B.Dunlop’un bulmuş olduğu
hava dolu ya da şişirilmiş lastik, bisiklet tarihinde bir dönüm noktası yarattı. Sürüş, keyifli
bir hal aldı ve bisikletin konforu arttı. Bundan
sonra yapılacak olan neredeyse tüm bisikletlerde Dunlop’un bu teknolojik lastikleri kullanıldı.
1900 yılında gelindiğinde bisikletin efektif kullanımına ilişkin önemli bir gelişme yaşandı.