MÜZİK
matik olarak kazanılmasından oluşmaktadır. Çalgıdaki teknik beceriler üst
düzey beceriler olarak adlandırılmakta ve çalgıdan müzikal bir ses ve ken-
dine özgü ifade elde edebilmek, önceden ya da doğuştan gelen müzikal ye-
teneklerle mümkün olabilmektedir. Her çalgının değişik teknik ve kendine
özgü yetenekler gerektirdiğini fakat genel olarak çalgı çalma tekniklerinin
duruş, tutuş, yay kullanma, el pozisyonu, nefes, dilin kullanımı, ses kalitesi,
bilek, kol ve parmakların durumu, entonasyon ve vibratodan oluştuğunu
belirtmektedir. Bütün çalgılar için gerekli olan temel teknikler şunlardır:
Çalgıyı çalarken doğru bir duruşa sahip olunmalıdır.
Çalgı çalarken el, kol ve parmaklar doğru pozisyona sahip olmalıdır.
Çalgının tonu kaliteli ve kendine özgü olmalıdır.
Entonasyon temiz olmalıdır.
Çalgı eğitiminde dikkat edilmesi gereken en önemli konuların başında, eği-
time başlama yaşı ve fiziksel yeterlilik gelmektedir. “Yetenek” kavramının
fiziksel yeterlilikle bağlantılı olması, her yetenekli bireyin küçük yaşlarda
çalgı eğitimine yönlendirilebileceği anlamına gelmemektedir. Özellikle fi-
ziksel yeterlilik gerektiren çalgı eğitimleri konusunda ( keman, bağlama,
gitar vb.) dikkatli davranılması, eğitim konusunda ısrarcı olunmaması,
gelişim aşamasında olan çocuklar için oldukça ciddi bir durum arz etmek-
tedir. Aksi takdirde gelişim aşamasında olan parmak kasları ve anatomik
yapılarında ciddi zararlar meydana gelmesi olası bir durumdur. Yetenekli
olmasına karşın fiziksel yeterliliği olmadığı halde çalma tekniği zor olan bir
enstrümanı çalması için ısrar edilen çocuklarda; kendine güven, birlikte iş
yapabilme, toplum karşısında kendini ifade edebilme gibi davranışlar geliş-
meyecek, aynı zamanda bu durum müzikten nefret etme boyutlarına kadar
ilerleyecektir. Gelişim ve hazır bulunuşluk seviyelerine uygun olan “piyano”
hem kas gelişimine yardımcı olmakta hem de hatalı ses basma riskini en
aza indirmektedir.
Hazırlayanlar:
TED KAYSERİ KOLEJİ VAKFI OKULLARI
MÜZİK ZÜMRESİ
TED KAYSERİ KOLEJİ
27