PDR
NEDEN ÇOCUKLARLA FELSEFE?
NEDEN P4C ?
Çocuklar İçin Felsefe (Philosophy for Children), Amerikalı Filozof Matthew Lipman’ın çalışmaları çerçevesinde or-
taya çıkmış bir pedagojidir.
TED Kayseri Koleji Ortaokul bölümünde uygulamış olduğumuz Çocuklarla Felsefe ; bir metin, öykü ya da örnek
olaydan yola çıkarak arkadaşlık, dürüstlük, iyilik, doğru, gerçek, güzel, adalet sabır gibi kavramları bir rehber öğ-
retmen eşliğinde tartışmalarıdır.
Çocuklar İçin Felsefe’nin doğrudan kazanımları üç noktadadır. Öncelikle, çocukların düşünme becerilerinin geliş-
mesine katkı sunar. Çocukların akıl yürütme, kavram oluşturma, bağıntı kurma, varsayımsal düşünme, soyutlama
becerileri gelişir. İkinci olarak, çocukların iletişim becerilerini geliştirir. Başkalarını dinleme ve kendilerini ifade
etmelerine yardımcı olur. Aynı zamanda çocukların duygu gelişimlerine etki eder.
Çocuklar fikirlerini kişiselleştirmemeyi, cesurca fikirlerini ifade etmeyi öğrenir. Durham Üniversitesinin yürüttüğü
bir araştırmada P4C’yi sürekli uygulayan sınıflarda çocukların sabır, kendine güven ve öz saygıları geliştiği göz-
lemlenmiştir.
Amerikalı Filozof Matthew Lipman’ın dediği gibi “Felsefe merakla başlar ve anlamayla ve bilgelikle sonuçlanır."
Ancak bu süreç boyunca sıkı ve disiplinli bir etkinlik gerekir. Bu etkinlik genelde diyalog şekline gerçekleşir.
Antik Yunan’ın en büyük iki filozofu, aynı zamanda da Batı felsefesinin babaları sayılan Platon ve Aristoteles ideal
toplumu tanımlarken, bunun en temelde, felsefenin gelişimini ve filozofların yetişmesini sağlayacak bir toplum
olması gerektiği görüşünü savunurlar.
Çünkü felsefe kişinin kendisini keşfetmesinin, kendi fikirlerini oluşturmasının, etraftaki kalıp yargıları ve temelsiz
inançları sorgulamasının imkanı olmanın yanında, ötekine açılmayı, onun fikirlerini dinlemeyi ve başkalarıyla fikir-
sel düzeyde bir dostluk kurabilmeyi de öğretir. İoanna Kuçuradi Hoca’nın sözüyle, felsefe insanileşme eğitimidir
çünkü tartışarak, konuşarak, diyalog yöntemiyle yapılan felsefi etkinlik kişiye kendi için ve başkalarıyla birlikte
düşünmeyi öğretir. Bu ise insan ilişkilerini daha güçlü bir hale getirdiği gibi, bir beraberlik, hatta dostluk hissini
uyandırır. Bugün rutin hayatların hissizleştirdiği bizler merak ve hayret etmeyi unuttuğumuz gibi giderek başka-
larından bir şeyler öğrenebileceğimizi de unutuyoruz. Fikir ayrılıklarını kişiliğimize yapılan saldırılar olarak algılı-
50