Wielki Arkan IV
Cesarz
Porządek ustanowiony przez człowieka
Cesarz to ludzki świat społeczny zbudowany w świecie przyrody jako enklawa, w
której obowiązują ludzkie prawa. Ziemski władca bierze w posiadanie pewien obszar
ziemi, zakreślając jego granice.
Porządek natury wyrażała kobieta (patrz: Cesarzowa). Porządek społeczny symbolizuje mężczyzna.
W tym budowanym przez człowieka świecie zamiast żywego drzewa wyrosła kamienna wieża. Byk
z karty Cesarzowa zamienił się w parę wołów zaprzęgniętych do pługa, a wilk – w oswojonego psa.
Naturalny stosunek pomiędzy roślinożercą a drapieżcą przemienia się w świecie społecznym w
stosunek władcy i poddanego. Siedzący na tronie Cesarz ma naturę wilka, ale złagodzoną. Już nie
zabija drugiego człowieka, jedynie podporządkowuje go swojej woli i sam gotów jest stosować się
do reguł, które ustanawia, żeby porządek społeczny mógł się utrzymywać.
Dzięki pracy poddanych władca nie musi sam niczego robić i doświadcza swej woli jako przyczyny
sprawczej. Wszystko, co tylko rozkaże, po prostu staje się bez żadnego wysiłku z jego strony.
Podobnie jak Bóg Stwórca stwarza świat, wyrażając po prostu swą wolę.
Miecz Cesarza oznacza panowanie oparte na sile (militarnej) – to tym mieczem i strachem, jaki on
budzi, władca panuje nad poddanymi, którzy pracują dla siebie i dla niego. Jest to też miecz umysłu,
decyzja stanowcza jak cięcie miecza – i jej komunikowanie poddanym. Na tym mieczu oparty jest
porządek ludzki, różny od naturalnego, wytworzony przez ludzki umysł i wprowadzony mocą
ludzkiej woli. Porządek ludzki wyraża też zapieczętowany zwój z rozporządzeniem cesarskim, a tym
samym również pieczęć i kałamarz z piórem.
Rozporządzenie cesarza wykonują poddani. Bez nich rozporządzenie pozostaje na papierze. Karta
Cesarz pokazuje więc świat ludzki jako podzielony na władców i poddanych. Analogicznym
podziałem w przyrodzie są dwie płci. Bliższy przyrodzie chłop, który zmaga się ze stawiającą opór
ziemską materią, jest społecznym odpowiednikiem kobiety, bardziej przykutej do przyrody i
cielesności ze względu na macierzyństwo. Natomiast Cesarz – uwolniony od materialnego trudu –
jest społecznym odpowiednikiem mężczyzny.
Ale różnice społeczne nie są tak nieodwracalne, jak różnice biologiczne. W poddanym tli się
zarzewie buntu przeciw władcy – w odróżnieniu od władcy poddany nie jest zadowolony ze swojej
sytuacji. Może więc kiedyś odrzuci pług, weźmie do ręki miecz i wbije go w bok Cesarza –
podobnie, jak dzieciątko Chrystus na karcie Cesarzowa wbija miecz w brzuch Matki Natury.
30