Kat Mülkiyeti, Kat İrtifakı, Devre Mülk
I. KAT MÜLKİYETİ
A. Genel Olarak
634 sayılı KMK ile Kat mülkiyeti ve kat irtifakı düzenlenmiş olup, bu kavramlara 3227 sayılı
Kanun ile devre mülk hakkı eklenmiştir.
Genel kural olarak tamamlanmış bir yapının kat, daire, iş bürosu, dükkân, mağaza, mahzen,
depo gibi bölümlerinden ayrı ayrı ve başlı başına kullanmaya elverişli olanları üzerinde,
o taşınmazın maliki veya ortak malikleri tarafından KMK hükümlerince mülkiyet hakkı
kurulabileceği gibi yapılmakta veya ileride yapılacak olan bir yapı söz konusu ise bu yapının
yukarıda belirtilen nitelikteki bölümleri üzerinde, yapı tamamlandıktan sonra geçilecek kat
mülkiyetine esas olmak üzere, arsa maliki veya arsanın ortak malikleri tarafından, yine KMK
hükümlerine göre irtifak hakları kurulabilir.
KMK'da geçen çeşitli kavramlar 2 . maddede tanımlanmıştır.
Buna göre;
Kat Mülkiyeti; Kat mülkiyetine konu olan taşınmazın bağımsız bölümleri üzerinde
kurulan mülkiyet hakkına kat mülkiyeti denir.
Kat maliki; Bağımsız bölümler üzerinde kurulan kat mülkiyeti hakkına sahip olanlardır.
Ana taşınmaz; Kat mülkiyetine konu olan taşınmazın bütünüdür.
Ana yapı; Kat mülkiyetine konu olan taşınmazın yalnız esas yapı kısmıdır.
Bağımsız bölüm; Ana taşınmazın ayrı ayrı başlı başına kullanılmaya elverişli olup, KMK
hükümlerine göre bağımsız mülkiyete konu olan bölümleridir.
Eklenti; Bir bağımsız bölümün dışında olup doğrudan doğruya o bölüme tahsis edilmiş
olan yerlerdir.
Ortak yerler; Ana taşınmazın bağımsız bölümleri dışında kalıp, korunma ve ortaklaşa
kullanmaya veya faydalanmaya yarayan yerleridir.
Kanunen ortak yer sayılanların dışında, ana taşınmazın hangi bölümlerinin ortak
yer sayılacağı sözleşme ile belirtilebilir. Söz konusu belirtmenin yönetim planı ile de
yapılabileceğini içeren Yargıtay kararı mevcuttur(210). Aşağıda yazılı yerler KMK'nın 4. Maddesi
gereğince her halde ortak yer sayılır;
a- Temeller ve ana duvarlar, bağımsız bölümleri ayıran ortak duvarlar tavan ve tabanlar,
avlular, genel giriş kapıları, antreler, merdivenler, asansörler, sahanlıklar, koridorlar
(210)
Yargıtay 5. HD., 8.5.1978, 825/3711, OĞUZMAN/SELİÇİ, s.493
243