Tambuling Batangas Publication July 04-10, 2018 Issue | Seite 4

OPINYON Hulyo 04-10, 2018 Lingguhang Pahayagan ng Lalawigan ng Batangas na inilalathala tuwing Miyerkules / PRINTING PLANT: Sinag Publishing & Printing Services, National Highway, Brgy. Parian, Calamba City, Laguna. Tel nos. [phone] & [phone] / Subscription fee: One year P360.00 Six Months: P180.00 / Commercial Advertising rate: P160 per column cm / MEMBER: Publisher’s Association of the Philippines, Inc. (PAPI) / Raia Jennifer E. Dela Peña Managing Editor / P.L. Villa, RC Asa Contributing Editors / Shara Jane Falceso, Rachelle Joy Aquino, Jacquilou Lirio, Maria Carlyn Ureta staff writers / Ruel T. Landicho Lay-out Artist/ Ms. Corazon D.P. Marcial, Amber D.C Vitto Legal Consultant. email add: [email protected] & [email protected] Road Warriors THE Metro Manila Development Authority Task Force Special Operations has the most unenviable job in government. The team’s mission, which is to remove sidewalk obstructions and apprehend traffic regulation violators, is an endless undertaking with the many recidivist vendors, irresponsible car owners and colorum drivers infesting city streets. That is not to mention defiant violators who confront members of the Task Force who are merely doing their job. Facebook is replete with video posts of Task Force operations where they have to take a stand against insults and rants of arrogant motorists. The daily stress of facing angry car owners whose vehicles are towed away for illegal parking and vendors who fight against confiscation of their carts and goods or demolition of their makeshift stalls is compounded by the fact that there are also erring traffic enforcers, police impostors and fake towing services that prey on unsuspecting drivers or car owners. More than the expletives the Task Force has to endure, there is also the risk of actual harm from violent motorists or vendors particularly if they are armed during the confrontation. Despite the risks and the demands of their job, what is admirable is that they strive to conduct themselves professionally, extending courtesy to compliant motorists but being uncompromising for violators. In short, they get the job done: traffic violation tickets are issued for illegally parked vehicles or the offending car is impounded if not removed within the five-minute deadline. Stalls illegally occupying sidewalks are demolished. It’s a wonder why many people can’t understand that the Task Force is performing a public service. The Task Force’s critics are actually doing a disservice to motorists and pedestrians who have the right to the safe and unhampered use of roads and walkways. Theirs may be considered a thankless job, but it’s heartening to see that the Task Force perseveres in the performance of its mission. Surely there are silent fans cheering for them when they clear sidewalks of obstruction and roads from traffic offenders. Metro Manila is in a big mess and the job of fixing it can be likened to those of soldiers battling anti-government forces. They have to take on the role of warriors. Metro Manila motorists can actually enjoy a smooth flow of road traffic and pedestrians can walk on unobstructed sidewalks without the Task Force’s intervention. But that can only happen if everyone observed road regulations and extended courtesy to fellow motorists. For now, we still need these gallant road warriors. Ni Teo S. Marasigan Paano Babasahin ng Time ang NPA? WALANG iniwan sa isang magilas na kuwentong tigib ng pakikipagsapalaran. Kuntodo detalye pa ng kasal ng magkarelasyong rebelde at ng kamangha-manghang buhay- mag-asawa ng isa pang pares ng rebelde. Ang artikulong ukol sa NPA (New People’s Army) ay makatawag-pansin, palibhasa’y cover story ng magasing internasyunal na Time. May ibig ba itong sabihin? Noong unang bahagi ng dekada 80, lalo na pagkatapos paslangin si Ninoy Aquino noong 1983, naging mapanuligsa ang Time sa rehimeng Marcos – na noo’y tuluy-tuloy na bumabaho sa mga mamamayan. Ilang taon pa, inianunsiyo nito ang bagong taktikang pandaigdig ng US: palitan ang mga diktadurang sinusuportahan nito ng mas “demokratikong” mga rehimen, tulad ng kay Cory Aquino. Noon namang 2000, nang ilantad at banatan ng Time ang kabulukan ng rehimeng Estrada, marami ang nakasigurong bilang na ang maliligayang araw ng pangulo sa Malakanyang. Sa ganitong diwa makabuluhang basahin ang paglabas nitong Pebrero 5 ng “The War with No End”, sanaysay ni Andrew Marshall sa Time. Kasama ang mga larawang kuha ni Philip Blenkinsop, pumuno ito ng anim na pahina ng magasin, at siya rin ngang naging pabalat ng isyu. Nalathala ito sa panahong tumitindi ang pampulitikang panunupil ng rehimeng Arroyo, gayundin ang pagkondena’t paglaban dito sa loob at labas ng bansa. Pumasok ang pangkat ng Time sa kampo ng mga NPA sa Compostela Valley sa Mindanao. Sa pamamagitan ng mga kuwento at pahayag nina Ka Giegie, Victor, Joven, Jorex, Wendy at Lenlen, inilarawan ng may-akda ang iba’t ibang aspekto ng buhay-NPA. Pahapyaw niyang inilahad ang kasaysayan ng NPA, mga grupong armado sa Mindanao, ang “kahirapan, katiwalian at kawalang trabaho” sa bansa, ang trato ng rehimeng Arroyo sa NPA, ilang paniniwala ng NPA, ang peligrosong katayuan ng rehimeng Arroyo, at ang kawalan nito ng kakayahang durugin ang NPA. Dahil kilalang maka- US ang Time at ang NPA naman ay kilalang lumalaban sa imperyalismong US, hindi kataka-takang sa sanaysay ay maraming atake sa NPA – sa mga gawi at paniniwala nito. Dahil sa pakikipamuhay ng may-akda sa mga rebelde, gayunman, hindi napigilang mapasama sa artikulo ang ikatutuwa ng mga taong may simpatya sa NPA. Tinukoy sa artikulo na kahirapan at iba pang kabulukan ng sistema ang ugat ng paghihimagsik. Inamin ng isang eksperto na mahirap sugpuin ang NPA dahil nakakalat ito sa buong bansa, sang-ayon na rin sa estratehiya ng mga nagtatag nito. Naidiing hindi mapapawi ng militar ang NPA, at hindi rin ito kusang mamamatay. Lumalalim pa nga ang kaalaman ng mga NPA sa pakikidigmang gerilya. Sinabi rin ng awtor na si Gloria ang numero unong tagapagrekluta ng NPA at pinagtibay niya ang tiwalang aalpasan at mapagtatagumpayan ng NPA ang rehimeng ito. Hindi natin tiyak kung nasaan ang simpatiya ng mga mambabasa ng Time, na karamihan ay petiburgis at iba pang nakatataas na mga uri sa Pilipinas at ibang bansa. Maaaring sa ibang anggulo nila iintindihin ang artikulo: Grabe ang paghubog sa utak ng mga kasapi ng NPA kaya matatag sa sakripisyo’t kamatayan – maging sa pagpatay. Katulad ng paniniwala ng mga terorista sa pundamentalistang Islam, makitid na’y sarado pa ang isipan ng mga NPA sa ibang kaisipan. Parang kulto ang grupo, na ang ideolohiya ay matagal nang namatay, gaya ng disco. Kung ang NPA ay hindi masusugpo, ayon sa Time, hindi rin naman ito magtatagumpay. Ang artikulo, samakatwid, ay bahagi ng tinatawag ni Neferti Xina M. Tadiar, progresibong intelektuwal, na pagpapamanhid sa panlipunang pandama (social feeling) ng nakatataas na mga uri sa bansa. Aniya, para sa mga uring ito, ang giyera sa kanayunan ay “kailangang hawiin at isantabi sa anumang paraan upang protektahan ang ‘kalayaan’ ng paglulubos ng sarili (self-realization) sa pamamagitan ng pagpapayaman sa sarili.” Hindi umano kataka- takang “Oplan Bantay-Laya” ang programang kontra- insurhensiya ng rehimen dahil parte ito ng pagbabantay sa layang magsamantala — na tinataguriang karapatan at pribilehiyo ng iilang may-kaya. Sa Marso 29, ipagdiriwang ng NPA ang ika- 38 anibersaryo ng pagkakatatag nito. Aminin man o hindi ng Time, patuloy ang paglakas ng pakikibaka nito, at hindi na maisasantabi. Ngayon, bilang pangangatwiran sa angkin nitong katatagan, tinatawag itong “digmang walang katapusan” dahil “walang pinatutunguhan.” Bukas-makalawa, kailangan na naman nilang gumawa ng panibagong paliwanag kung bakit hindi ito mapuksa-puksa. 27 Marso 2007, nalathala sa Pinoy Weekly