Belevenissen van een nieuwkomer
Aarde
Wat echt wennen is hier achter de Waalse dijk, is de aarde
waarop we wonen en leven. Voor mij is grond een belangrijk
iets om me prettig bij te voelen. Dat ontdekte ik na jaren
kamperen met de tent. Als we op de bonnefooi een camping
opreden op zoek naar een plekje waren we soms heel snel klaar. Het voelde niet
goed. En wat is dat dan? In de loop van de jaren ontdekte ik dat de geur van de
grond me niet aanstond. Ik voelde me er niet op mijn gemak, niet thuis.
Zo verging het ons ook toen we naar meer de rust en ruimte wilden verhuizen. We
hebben wat rond gereden en gelopen. Nederland is een prachtig land met heel
veel mooie plekken, maar als de grond niet goed voelt en ruikt dan klopt het voor
mij niet.
Dat betekent niet dat we meteen vertrouwd zijn met deze kleigrond. Dankzij
deze bijzondere winter en voorjaar hebben we al veel ontdekt. Als het lang heeft
geregend, is het week als veen. Je kunt er ver in wegzakken alsof het drijfzand is.
Behalve dat het zo kleeft dat je je laarzen erin verliest. En dat is weer anders dan
veen. Als het droog is, stuift het als zand, maar wordt het zo hard als steen. En bik
je het bovenste laagje weg, dan blijkt het daaronder nog vochtig. Heel anders dan
zand. De stevigheid die het heeft als het droger is, staat lijnrecht tegenover de
weekheid als het helemaal door en door nat is.
Zo is het ook wennen wanneer je het beste onkruid kunt trekken. En wat ik nog
niet onder de knie heb, is herkennen wanneer ik een steen in mijn handen heb en
wanneer een droge brok klei. Maar oefening baart kunst.
Wat groeit, is de bewondering voor de mensen die hier hun hele leven de grond
hebben bewerkt en nog bewerken. Als ik over de dijk en door het dorp loop zie ik
zelfs mensen op hoge leeftijd hun tuin bewerken. Het is zwaar werken, maar als
het eenmaal groeit dan groeit het als kool. We hebben al heel wat lekkers uit onze
koolhof kunnen eten net als de vogels trouwens.
Pas kwamen we op een zwoele avond laat thuis. De grond was al een beetje
vochtig aan het worden. En toen roken we de aarde. Ja, dit is ons nieuwe thuis.
Een goede zomer,
Kniertje.
-5-