Belevenissen van een dorpsgenoot
Lustrum
5
Beste dorpsgenoot,
5 jaar geleden verhuisden wij van de Randstad naar Ophemert. Nog steeds hebben
wij er geen seconde spijt van gehad. Het enige jammere is dat we ons toen rijk
rekenden met de A2 die net verbreed klaar was. Het plezier van doorrijden heeft niet
erg lang geduurd, maar dat is het enige minpunt.
Met velen van u heb ik inmiddels een praatje of meer gemaakt. Met heel veel nog
steeds niet. Wie weet, is dat wel net als wij import: zij groeten niet en maken geen
praatjes. Toch? Nou dat geldt gelukkig lang niet voor allemaal. En wie weet, omdat ik
import ben en blijf. Het kan zomaar zijn. Maar eerlijk is eerlijk: een praatje met 1600
mensen… Dat lijkt me wat veel van het goede.
Een aantal van u heeft inmiddels geraden wie Kniertje is. Als je het mij rechtstreeks
vraagt, weet je het. Soms duurt het heel lang voordat iemand het weer eens vraagt.
En dan begin ik te twijfelen of het wel zin heeft om hier mijn belevenissen op te
schrijven. Als iemand het weer raadt en zegt ze graag te lezen dan ga ik vol goede
moed voort.
Inmiddels zult u wel door hebben wat ik hier zo fijn vind. De ruimte, de luchten, de
rust, de vriendelijke mensen, de uiterwaarden en de Waal. Die stoere brede rivier die
elke keer weer anders is.
Nu zijn we 5 jaar verder in de tijd. Het is het seizoen, waarin we hier zijn komen
wonen. Mijn gedachten gaan terug naar wat me toen het meeste trof. Ik herinner
me onze wandelingen in juni naar de Waal. Hoe hoog het bloeiende gras en planten
staan. En hoe er elke keer weer een andere kleur bloemen de boventoon voert. En
dat is nu niet anders. Dat verveelt niet.
Hoe blij verrast ik was dat groeten en zwaaien hier normaal is. Nu vind ik het
nog steeds prettig en merk ik steeds meer dat het in het ‘buitenland’ nog weinig
voorkomt. Of begin ik nu een gekleurde dorpsblik te krijgen?
In ieder geval heb ik besloten de titel van mijn stukjes te veranderen. Ik ben geen
nieuwkomer meer en zal in uw ogen altijd import blijven. Daar valt best mee te
leven. In ieder geval zijn we dorpsgenoten.
Rest mij u een heerlijke zomertijd te wensen naar ik begrijp voor het eerst zonder
Hèmers fees? Een genietende Kniertje, die het nog steeds lastig vindt om hier weg te
gaan als ze heerlijk op vakantie gaat. Gelukkig is terugkomen extra fijn.
- 5 -