Belevenissen van een nieuwkomer
Onveranderlijk?
Eerder schreef ik over
onze moeite met
veranderingen met het
oog op de kribverlaging
en de langsdam.
Inmiddels ben ik daar wel
aan gewend geraakt, al
ben ik de afgelopen
dagen blij geweest met het wat hogere water dat de dam uit het zicht deed
verdwijnen. Nu dienen zich nieuwe veranderingen in onze leefomgeving aan die
steeds concreter lijken te worden.
Vanuit de Randstad dachten we – zonder het te weten – dat in landelijk gebied,
in een dorp het leven een soort van stil lijkt te staan. Vertrouwd, overzichtelijk en
grotendeels onveranderlijk kabbelt het leven op het getij van de seizoenen voort.
En tot voor kort leek dat ook zo. We wisten van plannen, maar dorpsgenoten zeiden
dat plannen hier komen en gaan. Niet teveel aandacht aan geven: eerst zien, dan pas
geloven. Dat vonden wij een geruststellend gevoel geven.
Sinds we hier wonen volgen we de plannen voor Ruimte voor de rivier
(=Rijkswaterstaat), de dijkverbetering (=Waterschap) en de fusie- en
nieuwbouwplannen (=gemeente). Op allerlei manieren worden we voorgelicht. De
ene keer is dat zinnig, de andere keer zonde van de tijd.
En dan op een dag wordt er toch gekapt. Al geruime tijd aangekondigd en toch
gebeurde er niets. Tot op een dag begin februari. Het is iedereen vast opgevallen hoe
onze uiterwaarden erg zijn veranderd de afgelopen tijd. Het is de hele dag druk op
de dijk met kijkers. De emoties lopen soms hoog op. Ieder heeft er een mening over
of die nu positief of negatief is. Vertelt iemand me dat het vroeger helemaal leeg was
en dat ’s winters zelfs het hekwerk moest worden verwijderd, vertelt een ander dat er
altijd bomen en struiken hebben gestaan. Voor de eerste wordt er te weinig gekapt,
voor de tweede is elke tak er een teveel. Wij hebben dat verleden niet, maar zijn altijd
voorzichtig met kappen van bomen die er jaren over gedaan hebben om te groeien.
En toch, nu het klaar is (los van de afwerking) kunnen we de nieuwe doorkijken wel
waarderen. Ineens zien we de Waal vanaf de dijk en zie je de plassen mooi liggen. Dat
geeft een veel dynamischer landschap. We zijn benieuwd naar hoe het eruit gaat zien
als de overgebleven struiken en bomen weer groen zijn geworden.
Deze verandering is dus alweer achter de rug en de volgende staan gepland zoals de
dijkverbetering, het vormen van een grote nieuwe gemeente en de uitbreiding van
het dorp met plan Slingerbos. Eerlijk is eerlijk: het lukt ons niet om elke verandering
meteen als verbetering te zien. Ook wij waarderen het vertrouwde, overzichtelijke
onveranderlijke. Maar zoals ik twee jaar geleden ook schreef: het enige
onveranderlijke in het leven is dat het altijd verandert. Het blijft soms een opgave.
Voor nu wens ik u veel vreugde bij een verandering waar iedereen blij mee is: de
lente!
En voor het overige: wordt vervolgd door Kniertje.
- 5 -