NOSTALGIE
NOSTALGIE
DOOR EDITHA V. D. BERGH-HÖRMANN ©
Pansjo / Allerlei
In deze eerste tekst in 2017 wil ik Pansjo nog weer eens noemen, want zijn“ daden” zijn toch echt wel te“ roemen”!!! WIE heeft er een hondje, dat zich zelf helemaal alleen“ uit laat” Zonder dat hij daar ook maar iemand mee schaadt? Op mijn plaatsje achter mag hij ALLES doen wat hij moet, Wat hij dan ook keurig en netjes doet! Na zijn“ grote boodschap” komt hij naar binnen hollen, heel blij, Want DAT is een“ aanwijzing” voor mij, Dat hij ergens een hoopje neer is wezen leggen Zodat hij op die manier tegen mij wil zeggen, Dat ik dat kan op gaan ruimen, en dat moet ik niet“ verzuimen”.
Van vreemde mensen wil hij nog steeds niets weten. Of ze moeten op viste zijn gekomen en in Riekskes stoel hebben gezeten, Een kopje koffie hebben gedronken en hem wat aandacht hebben geschonken. Een“ honden snoepje” doet dan ook véél, als iemand dat met hem“ deelt”.
Ons bed is zijn vaste plaats in huis, of‘ s avonds gezellig samen voor de“ buis”! Een film met dieren vindt hij leuk, bij“ apies kijken” liggen we“ in een deuk”! Maar mocht ik toevallig eens verdrietig wezen, Komt hij naar mij toe en kan ik in zijn oogjes lezen, Dat hij mij troosten wil en zitten we( omarmd) samen even stil.
De was naar de wasmachine slepen, doet hij nog steeds, Dat is van jongs af aan in Ophemert al zo geweest.
Als ik‘ s avonds wat te lang achter de computer heb gezeten, Omdat ik bij het schrijven de tijd ben vergeten. Dan komt hij om 10 uur zijn poot op mijn arm leggen, Alsof hij tegen mij dan wil zeggen:“ Het is bedtijd, dus afsluiten die pc en ga met mij mee”. Dan doe ik de keukendeur nog even open voor de laatste keer, Zodat Pansjo nog even een plasje bij een tafel- of stoelpoot deponeert.:)
Dan lekker slapen tot de volgende morgen, En wij weer gezellig voor elkaar kunnen zorgen!!!
Groetjes, Editha v. d. Bergh-Hörmann + pootje van Pansjo
- 15-