geta hugsanlega orðið átök ef þeir eru
af sama kyni.
Þegar fyrri hundur er tík og rakki kemur
inn á heimilið mun hún láta hann vita
að hann verður að hlýða nei-i. Rakki er
mun opnari fyrir að fá tík inn á heimilið
sitt. Þetta þekkja ræktendur. Til dæmis
er mun betra að koma með tík heim
til rakka til mökunar en öfugt. Tík kann
að meta rakka sem er sterkari en hún
því hann getur verndað hana. Ef rakki
virðir ekki tík og riðlast á henni og hlýðir
henni ekki þegar hún bannar honum,
er mögulegt að þeim henti ekki að búa
saman. Hann á að hætta strax og ekki
slást við hana.
Þegar hundarnir hittast í fyrsta skipti
er best að vera mjög rólegur og gefa
þeim tíma. Sumir hundar þurfa tíma
til að kynnast nýjum, alveg eins og
mannfólkið. Best er að gera það á
hlutlausu svæði en fyrri hundur má
ekki hafa tilkall til svæðisins. Hægt er að
kynna þá með girðingu sem sést á milli
og leyfa þeim að vera lausum þannig.
Ef hundarnir þurfa að vera í taumi er
betra að hafa taumana langa eða láta
þá hanga lausa. Þegar hundarnir fá
svo að vera lausir er skilyrði að fyrri
hundurinn sé hlýðinn og láti algjörlega
að munnlegri stjórn. Þá er líka hægt
að hafa eldri hundinn lausan og hvolp í
taumi.
Ef nauðsynlegt er að kynna þá
innandyra er gott að hafa þá í sitthvoru
búrinu og leyfa þeim að sjá hvor annan
með fjarlægð á milli búranna. Síðan,
þegar þeir eru orðnir alveg rólegir, er
hægt að hleypa öðrum hundinum út
og síðar, þegar þeir eru orðnir rólegir
þannig, er hann settur aftur inn í búrið
og hinum sleppt út. Þannig geta þeir á
öruggan hátt skoðað hvor annan, fundið
lyktina hvor af öðrum og kynnst. Þegar
báðir hundar eru orðnir afslappaðir er
hægt að hleypa báðum lausum út úr
búrunum. Gott er að hafa herbergið
stórt vegna þess að því meira sem þeir
geta hreyft sig, þeim mun betur gengur
þeim að lesa í líkamstjáningu hvor
annars.
Fyrstu vikurnar er líklegt að hundarnir
leiki sér mikið saman. Þeir hlaupa um
og prófa hvor annan, hvor er sterkari
og svo framvegis. Leikurinn minnkar
svo með tímanum. Ef annar hundurinn
vill ekki leika eða er ósáttur þarf að
stöðva leikinn án þess að refsa hinum.
Mismunandi er eftir hundum hvernig
leik þeir vilja. Þægilegt getur verið að
eiga tvo hunda sem geta leikið sér í
afgirtum garði tímunum saman. Það
minnkar þörfina á hreyfingu fyrir utan
húsið en ráðlegt er að fylgjast alltaf með
til að byrja með. Einnig þarf að fylgjast
með hvort að báðir séu í leikstuði. Ef
annar er slappur þarf að passa upp
á að hann fái að hvílast. Gott er að
stöðva leik milli hundanna þegar þeir
eru orðnir mjög æstir og láta þá róa sig
og leyfa þeim svo aftur að fara að leika.
Þetta er gert á rólegan og öruggan máta
með rólegri djúpri röddu. Ekki er gott að
tala við hundana með háværri, skærri
og æstri röddu.
Að þjálfa og halda
tvo hunda
Til að byrja með þarf fyrri hundur að
finna að hann geti alveg treyst því að
nýi hundurinn sé ekki að taka neitt frá
honum. Passa þarf sérstaklega upp á
matartíma, bæli hundanna og útiveru.
Fyrri hundurinn slakar fljótt á ef eigandi
sér um að nýi hundurinn taki ekki frá
honum þessa hluti. Best er að hafa reglu
á hlutunum og stjórna þeim á mildan,
ákveðinn og rólegan máta.
Mikilvægt er að fylgjast með matargjöfunum [