hafa verið hissa á að sjá hversu margir briard-hundar hefðu verið sýndir og
bæði hefði öldungstíkin og ungur rakki verið af frábærum gæðum. Hún var
hrifin af síðhærðum miniature dachshund sem varð í fyrsta sæti í tegundahópi
4/6, hann væri vel byggður að framan með góða yfirlínu og undirlínu.
Schäfer með mikla útgeislun
Liz-Beth sagðist hafa verið mjög ánægð með hundana í besta hundi sýningar.
Hún hefði auðvitað verið sérstaklega hrifin af snögghærða schäfer-hundinum
sem var besti hundur sýningar, hann hefði verið vel sýndur og hafði mikla
útgeislun. Miniature poodle-tíkin í öðru sæti væri með dæmigerðar hreyfingar
og sýndi sig vel. Ungversk vizsla sem var í fjórða sæti var mjög góður fulltrúi
tegundarinnar og í góðri stærð. Hún sagðist hafa séð og heyrt að labradortíkin hefði verið mjög vinsæl meðal áhorfenda. Hún hefði verið af góðri
tegundargerð en henni hefði fundist hún heldur lágfætt.
Stuttur brjóstkassi vandamál
Besti hundur sýningar – 2. sæti
Poodle, miniature
RW-15 Kudos Lyckliga Gatan
Eigendur: Ásta María Guðbergsdóttir &
Mikael Nilsson
Ræktandi: Mikael Nilsson & Ruby Lindeman
Ef litið væri til þess sem betur mætti fara virtust vera sömu vandamál hér og
annars staðar, að sögn Liz-Beth. „Ég dæmdi boston terrier og franskan bolabít
og í þeim tegundum er algengt vandamál að brjóstkassinn sé of stuttur. Þetta
sést einnig í dachshund.”
Að lokum vildi Liz-Beth minnast sérstaklega á alla ungu sýnendurna sem hefðu
verið á sýningunni. Þeir sýndu marga hunda af mörgum tegundum og það væri
ánægjulegt að sjá hve vel þeir hefðu staðið sig og sýnt hundana af fagmennsku.
Það þyrfti að passa vel upp á unga fólkið í greininni og HRFÍ væri greinilega að
standa sig vel á þeim vettvangi.
Fallegir vorsteh-hundar
Michael Leonard frá Írlandi var mjög hrifinn af sýningunni i heild og sagði
andrúmsloftið frábært. Hann sagði að sumar tegundir væru betri en aðrar, eins
og gengur og gerist í öllum heiminum. Hann vonaði að fólk sæi vel í umsögnum
hans hvað honum fannst um hundana.
Hann sagðist hafa gaman af því þegar hann sæi augljóslega hvaða hundar væru
skyldir innan tegundanna og nefndi snögghærðan vorsteh í því samhengi en
þar var ungur rakki sem bar sigur úr býtum sem átti nokkur falleg systkini sem
einnig voru sýnd. „Það eru ekki alltaf meistarar sem vinna, sem betur fer því
auðvitað viljum við að ungu hundarnir séu lofandi. Gott dæmi um þetta eru
ungversku vizslurnar en þar voru afkvæmin betri en pabbinn sem er alltaf mjög
jákvætt fyrir ræktunina.“ Michael var ekki ánægður með gæði ensks setters
og sagði hundana almennt af svokallaðri vinnuhundagerð sem honum líkaði
ekki en þó var einn ungur rakki sem varð besti hundur tegundar. Hann kvaðst
ánægður með besta hund tegundar í írskum setter og var einnig mjög hrifinn
af besta hundi tegundar í weimaraner. „Í weimaraner voru sumir hundanna of
þungir og grófir en ég var mjög hrifinn af fíngerðari h [