Lundahundar eru með sérstaka þófa sem gera
þá mjög stöðuga á sleipum, bröttum flötum.
Ljósm. Bård Andersen.
Tegundarkynning
Norskur lundahundur
Höfundur: Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
Lundahundur er lítill spitzhundur sem dregur nafn sitt af sjófuglinum lunda. Hann er um 32-38
cm hár á herðakamb og vegur um 6-7 kg. Karlhundarnir eru sjáanlega kröftugri en tíkurnar og
búklengdin er aðeins meiri en hæðin. Feldurinn er millisíður með dökkum, þéttum og stífum
yfirhárum og svo með dúnmjúku þeli.
Einkenni
Ýmis einkenni lundahundsins gera hann
áhugaverðan og einstakan hvað varðar
gena – og líffræði. Má þar nefna að
á hverjum fæti hefur hann sex tær. Á
framfótum eru fimm þríliða tær og ein
tvíliða, en á afturfæti eru fjórar þríliða
tær og tvær tvíliða. Þessar viðbótartær
eru tengdar vöðvum og koma því
vel að gagni. Þeir ganga á tánum og
framfótahreyfingar eru opnar, í hringhreyfingum og frjálslegar.
hundinn mjög stöðugan á sleipum,
bröttum flötum.
Ytra eyra hundsins getur hann brotið
saman svo að innra eyrað er vel varið
óhreinindum þegar hundurinn fer til
dæmis inn í þröngar holur.
Lundahundar eru mjög liðugir og geta
þeir til dæmis teygt framfæturna út
Þeir hafa þrenns konar bit og færri
tennur í efri kjálka.
Þófarnir eru öðruvísi en á öðrum
hundum. Þeir eru með lengri snertiflöt
sem teygist út að sporum og gera þeir
10 · Sámur 3. tbl. 42. árg. desember 2015
Á hverjum fæti hefur lundahundur sex tær.
Á framfótum eru fimm þríliða tær og ein
tvíliða, en á afturfæti eru fjórar þríliða tær
og tvær tvíliða. Ljósm. Anneli Rosenberg.
til beggja hliða (180°) og höfuðið geta
þeir sveigt upp og aftur á bak en þessir
eiginleikar nýtast þeim við að athafna
sig í klettum og þröngum aðstæðum í
holum.
Saga
Norskur lundahundur er forn hundategund og voru hundarnir notaðir
til veiða á sjófuglum á stórum hluta
Noregsstrandar. Enginn veit með
vissu hve gömul tegundin er en til
eru heimildir síðan 1432 um hunda
sem veiddu lunda í Lofoten. Hann
gegndi mikilvægu hlutverki til að
afla lífsviðurværis fyrir fólk sem bjó
við ströndina. Hver bær átti marga
hunda og voru þeir mikið inni með