Þjálfun sýningahunda
Höfundur: Auður Sif Sigurgeirsdóttir
Á hundasýningum eru hundar af ýmsum tegundum dæmdir samkvæmt ræktunarmarkmiðum hverrar
tegundar. Í ræktunarmarkmiðum koma fram almenn einkenni tegundarinnar, hvernig bygging á að
vera, feldur, hreyfingar og ýmiss konar smáatriði innan þessara þátta. Mikilvægt er að fólk kynni sér vel
þessi markmið áður en hundur er sýndur og hafi þau í huga þegar hann er þjálfaður og sýndur svo öll
tegundareinkennin komi sem best fram inni í sýningarhringnum. Hundur, sem sýndur er á sýningum,
þarf að vera ýmsu vanur og vel þjálfaður að öllu leyti. Þegar dómari dæmir hund á hann að geta skoðað
hann auðveldlega, hundurinn þarf að sýna réttar, náttúrulegar hreyfingar og geta staðið í svokallaðri
sýningarstellingu. Sýningarstellingar eru mismunandi eftir tegundum en mikilvægt er að bygging hundsins
komi vel fram þegar honum er stillt upp. Hver tegund hreyfir sig á ákveðinn hátt og er nauðsynlegt að
sýnandi sé meðvitaður um hvaða hraði hentar hverjum hundi best. Svo að þetta gangi allt sem best er
mikilvægt að þjálfa hundinn vel ef ætlunin er að sýna hann í framtíðinni og er ekkert því til fyrirstöðu
að byrja að þjálfa þegar hundurinn er aðeins nokkurra vikna gamall. Í greininni verður fjallað um ýmsar
þjálfunaraðferðir sem geta nýst vel við þjálfun framtíðarsýningahunda.
Þjálfun hvolpsins/hundsins
Hvolpar eru mjög móttækilegir og námsfúsir og þess vegna er
um að gera að kenna þeim ýmislegt sem mun koma sér vel ef
ætlunin er að sýna þá. Almenn handfjötlun, til dæmis að skoða
tennur, og umhverfisþjálfun eru þættir sem spila stórt hlutverk
í framtíðarþjálfun. Eftirfarandi atriði er hægt að þjálfa þegar
hvolpar eru mjög ungir, allt niður í 5-6 vikna:
Tannaskoðun: Venjið hvolpinn smám saman við tannaskoðun
og munið að hrósa honum ávallt þegar hann stendur sig
vel. Gætið þess að þessi reynsla verði aldrei neikvæð og æfið
ekki of lengi í einu. Ef vel gengur er hægt að biðja fleiri um að
skoða tennur hvolpsins. Hinn „ókunnugi“ getur til dæmis gefið
hvolpinum nammibita áður en hann skoðar tennurnar en þá
tengir hvolpurinn „tannaskoðarann“ við eitthvað jákvætt og þar
Borðþjálfun er gríðarlega mikilvægur þáttur í þjálfun sýningahunda. Ekkert er því til
fyrirstöðu að byrja að þjálfa þegar hvolpurinn er ungur. Ljósm. Anja Björg Kristinsdóttir.
af leiðandi dómara í framtíðinni.
Borðþjálfun:
er hægt að kenna honum að standa á borðinu. Þegar það gengur
vel er hægt að fá einhvern „ókunnugan“ til að koma og skoða
svo þeir verði öruggir á borðinu. Ef þið eigið ekki sýningarborð er
hann. Biðjið þann ókunnuga að byrja á því að strjúka honum og
gott að verða sér úti um stamt undirlag, til dæmis gúmmímottu.
tala við hann með ljúfri rödd. Ef hvolpurinn sýnir hræðslu eða
Með stömu undirlagi verður hvolpurinn öruggari á borðinu.
óöryggi gagnvart þessari manneskju er gott að fá viðkomandi
Gúmmímottan er sett upp á borð og hvolpurinn vaninn við
til að gefa honum nammibita og þannig smám saman öðlast
borðið smám saman. Mikilvægt er að þjálfa í litlum skrefum,
traust hvolpsins. Þegar hvolpurinn er sáttur við þetta er hægt að
stuttan tíma í einu. Byrjið á því að setja hvolpinn upp á borð,
venja hann við handfjötlun. Haldið vel við hvolpinn á meðan og
hrósið honum og gefið honum jafnvel verðlaunabita. Hvolpurinn
gætið þess, eins og alltaf, að reynslan sé jákvæð. Aldrei skamma
má sitja, standa, liggja eða gera hvað sem hann vill, gætið þess
hundinn þegar hann er uppi á borði! Smám saman er hægt að
þó að hann detti ekki niður af borðinu. Það eina sem skiptir máli á
venja hundinn á að standa í sýningarstellingu á borðinu. Þetta
þessum tímapunkti er að hann fái jákvæða reynslu af því að vera
gildir líka um borðþj