Þegar afsakanirnar eru á undanhaldi og þú ferð að einbeita þér að verkefninu,
hvort sem það er að fara í ræktina, borða hollari mat, bæta fjármálin eða breyta
vana hjá hundinum þínum, þá ferðu að sjá árangur. Árangur og afsakanir eiga
ekki leið saman.
Annar mikilvægur hugsunarháttur er að hræðast ekki mistök. Ekkert hamlar
árangri meira en óttinn við að gera ekki nógu vel. Mikilvægt er því að átta sig
á því að þetta er ferli sem þarf sinn tíma til að mótast og þú og hundurinn
þinn eruð alltaf að læra. Lærdómurinn hættir aldrei og um leið og þú hefur
fyrirgefið sjálfum þér mistökin og ákveðið að læra af þeim hefur hundurinn
þinn þegar fyrirgefið þér.
Einnig er mjög mikilvægt að sjá fyrir sér hvernig hlutirnir eiga að verða áður
en tekið er af skarið. Að hafa eitthvað plan, setja sér markmið. Í gegnum það
ferli að breyta vana getur myndast mikið sjálfsöryggi, þegar maður upplifir
aftur og aftur, hvort sem verið er að vinna með hund eða ekki, að verkefnið
er fullt af litlum sigrum sem verða svo einn stór sigur. Þeir sem hafa upplifað
þetta og eru farnir að venja sig á þennan hugsunarhátt vita hvað það er að
vinna litla sigra og komast yfir hindranir sem í upphafi þóttu ómögulegar.
Hvort sem þú hefur trú á að þú getir eitthvað eða ekki – hefur þú rétt fyrir þér.
Að breyta vana er vinna. Það sem þarf er vilji, metnaður, agi og þrá til að halda
áfram að þroskast og læra. Þessi vinna getur verið erfið til að byrja með en svo
koma litlu sigrarnir og loks sá stóri, þegar góði vaninn er ekki lengur vinna,
heldur hluti af lífinu.
Þegar þú ert með hund sem er með hegðunarvandamál byrjar árangur
hundsins hjá þér. Þú þarft að gefa honum von með því að hafa von, þú þarft
að gefa honum litla sigra vegna þess að þú hefur aga, metnað og vilja til
að læra og vinna vinnuna og þú þarft að fara í gegnum ferlið með opnum
huga vitandi að hindranir munu koma á leiðinni. Það er þitt að ákveða hvort
hindranirnar séu yfirstíganlegar eða ekki. Hvað sem þú ákveður verður það
þinn raunveruleiki.
Til þess að bæta smá kryddi ofan á formúluna þá sakar aldrei að æfa sig í að
nota almenna skynsemi og láta egóið ekki ráða of miklu þegar verið er að
þjálfa hundinn og komast yfir hegðunarvanda með honum. Egóið er okkar
hugmyndir um okkur, samfélagið og hvað öðrum finnst. Það getur skemmt
árangurinn okkar þegar við notum egóið fram yfir almenna skynsemi.
Eiginleikinn til þess að meta aðstæðurnar eins og þær eru í raun og veru, á
líðandi stund með hundinn sem kennara, hverfa oft ofan í egóið sem geymir
oft okkar brengluðu hugmyndir um hvernig hlutirnir eiga að vera, samkvæmt
ímynduðum raunveruleika eða áhrifum frá öðrum.
Enginn kennir betur en hundurinn sjálfur og enginn staður né stund er betri
til að læra en í líðandi stund.
21