mun verða ánægjulegri alveg sama hvert
áhugamálið okkar er.
Ertu ánægð með þróun ræktunar
á þinni tegund eða finnst þér að
ræktendur mættu huga betur að
einhverjum atriðum varðandi hana?
Ég held að hér hafi tekist mjög vel til,
auðvitað má alltaf gera betur en miðað
við allar hindranirnar, sem ræktendur á
Íslandi verða fyrir, og hve lítill stofninn
er þá er árangurinn mjög góður. Fólki er
annt um hundana sína og tegundina í
Leifturs Læðingur, „Leifturs hlaupagikkur“ 2006-2008.
heild.
að fæða og þegar hún loksins var drifin
Hvernig hefur þér tekist
að samræma hundahaldið
daglegu lífi í þéttbýlinu?
í keisaraskurð var það of seint fyrir litlu
Bara nokkuð vel, whippet er þægilegur
Áttu einhverjar óuppfylltar óskir
um framtíð ræktunar þinnar
eða tegundarinnar í heild?
tíkina sem hún bar. Það var mikið áfall. Við
heimilishundur og við búum á góðum
Ég mun vonandi hafa óskir og drauma
gáfumst reyndar ekki upp og reyndum
stað í Hafnarfirði og eigum góða
um ókomin ár, það er það sem gerir þetta
aftur og fengum hann Funa okkar. Ég hef
nágranna. Í þau sex ár sem við höfum
svo skemmtilegt – að reyna að gera betur
einnig fengið holgóma hvolp. Mér finnst
búið hér hefur mér þótt gott að vera
og ánægjan sem fylgir því að sjá hvað
einnig alltaf hrikalegt þegar eitthvað
hundaeigandi í Hafnarfirði.
hver kynslóð verður sterkari en sú fyrri.
kemur fyrir hunda frá okkur, hvort sem
Finnst þér ríkja í þéttbýlinu
skilningur og umburðarlyndi
gagnvart þeim sem eiga nokkra
hunda og þeim sem rækta hunda?
Umburðarlyndi er kannski bara eitthvað
Er eitthvað sem þú myndir
vilja hafa gert öðruvísi þegar
þú lítur til baka? Hefur þú á
einhvern hátt breyst frá því þú
byrjaðir að rækta hunda?
sem vantar svolítið í íslensku þjóðina.
Ég er lítið hrifin af eftirsjá, enda veit ég
Við erum of dugleg að setja okkur í
ekki hvað ég hefði getað gert öðruvísi
flokka; hundaeigendur, hommar, lesbíur,
með því sem ég hafði. Maður lærir líka
útlendingar, feminístar, grænmetisætur...
alltaf af reynslunni en ef það er eitthvað
Við eigum auðvitað að koma eins fram
sem ég verð að segja þá er það að ég vildi
við alla og allir eiga að hafa sama rétt,
að ég hefði fengið mér whippet fyrr.
kom í ljós að það hafði tekist og hún átti
von á einum hvolpi. Henni tókst svo ekki
það eru slys eða sjúkdómar, maður finnur
svo til með fólki.
alveg sama hvort við eigum hund, kött,
Leifturs Skutla. Ljósm. Snæfríður Björg Jónsdóttir.
borðum kál eða kjöt.
Sem
á sjálfa mig – vera duglegir að kynna
sér tegundina, fara eins oft erlendis og
mögulegt er og skoða hunda, þora að
spyrja álits og vera gagnrýnir á sjálfa
er
einnig
mikilvæg.
Fólk hefur kannski ólíka sýn á hvernig
þeirra
tegundargerð
er
en
velferð
tegundarinnar eiga allir sameiginlega.
Þannig eigum við að þora að hrósa hvert
öðru ef við sjáum eitthvað sem okkur líkar
og kyngja stoltinu. Gleymum svo ekki
að þetta á að vera skemmtilegt! Verum
dugleg að brosa en það er svo sem ekki
vandamál hjá whippet-fólki, við erum
frekar afslappað og glaðlynt fólk.
10
maður
Að fólk hugsi með hlýju til hundanna
og af manni hljótist mikið ónæði. Ég
Það er þá helst þau ráð sem ég nota
Samvinna
liggur
stöðugt undir grun um að vera sóði
Áttu einhver góð ráð til
annarra ræktenda?
sig.
hundaeigandi
Að lokum, hvernig myndir
þú vilja að fólk minntist þín
sem hundaræktanda?
sinna frá mér og að tegundin dafni áfram
held að hundaskítur fari jafn mikið í
vel hér á landi. Auðvitað myndi það kítla
taugarnar á hundaeigendum og öðru
egóið líka aðeins ef seinna meir yrði sagt:
fólki en vandamálið er ekki endilega
„Í upphafi var Leifturs...“
hundaeigendur, heldur að við Íslendingar
erum bara sóðar. Horfum bara kringum
okkur á allt ruslið alls staðar og meira segja
úti í fallegu náttúrunni okkar þar sem
fólki finnst í lagi að fara með kerruhlass
af drasli og sturta ofan í hraungjótur.
En ef maður gengur fram á hundaskít
er hægt að bölva okkur en það sama er
ekki hægt að segja um almennt rusl, þá
getum við ekki bölvað neinum sérstökum
hópi. Með því að ala upp með okkur betri
umgengni og tillitssemi þá munum við
ná betri árangri í öllu og sambú