ve Pekovic.
Gerçek: Love 2013-2014 senesinde maç başına (26.9) sayı
ile oynadı ama muhtemelen en iyi hücum performansı bu
değil. Duncan’ın en yüksek sayı ortalaması 7.yılında (27.1).
Bird’in 9.yılında : (27.8) . Dirk’in 8.yılında ( 28.1).
Barkley’in 7.yıında (28.9) . Garnett’in 9.yılında (29.4). Karl
Malone’nin 12.yılında (28.9). Durant bile 7.yılında (29.8)
sayı buldu.
Çürütmek için: Bird, Duncan ve Malone hiç playoff
kaçırmadı. Dirk Nowitzki kariyerinin ilk iki yılında kaçırdı
sonradan 12 yıl arka arkaya playoff yaptı. Barkley 15 yıllık
kariyerinde sadece 2 kere playoffu kaçırdı (1988 ve 1992).
Durant 5 kere playoff oynadı. Love’un hiç playoff
oynamadığını biliyoruz.
Gerçek: 2012 Olimpiyatlarında, Love Amerika’nın en zor
maçında çok az bir süre aldı.
Çürütmek için: Bunun sebebi Tyson Chandler’ın
olmasıydı çünkü Amerika’da Gasol ile boğuşacak başka bir
uzun yoktu.
Gerçek: Love 2012-2014’te tüm NBA’in en iyi ikinci
takımında yer aldı.
Çürütmek için: 2014’te Kevin Love bu istatistikler ile
oynayıp NBA’de playoff oynamamış tek oyuncu 1976’dan
beri. Tek bir playoff maçı bile oynamadı.
Kevin Love bu jenerasyonun Jerry Lucas’ı olabilir mi,
Kevin Love şuankinden daha iyi olabilir mi? Gerçekten
yetenekli bir oyuncu mu? Yoksa Philedelphia’daki Barkley’in
daha depresif versiyonu mu? Bosh’un daha iyi versiyonu
olabilir mi, kötü takımda oynayan çok iyi bir oyuncu mu?
Bazı şeyleri yanlış mı yapıyor? Yoksa yanıltılıyor mu? Veya
ikisi de mi geçerli?
Benim için asıl önemli soru: Sadece bireysel başarıları
olup bunu takım çalışmasına çeviremeyen biri nasıl deneyim
kazanabilir? Basketbol’da 5 oyuncu ile oynuyorsunuz, çok
yetenekli bir oyuncu takımını rahatlıkla taşıya