' N B O E R MA A K ' N PL A N • •
•••
• •
’n Leegte in jou bestaan
LEES: Prediker 2:1-11
WANNEER ‘N MENS NA
PREDIKER 2:1 TOT 11 KYK,
ONTMOET ONS ‘N MAN
WAT GROOT ONDER-
NEMINGS AANGEPAK
HET - HY HET WINGERDE
AANGEPLANT EN HUISE
GEBOU. ‘N MENS TEL
AMPER ‘N DRINGENDE
ONDERNEMINGSGEES
OP AS JY SIEN HOE HY
TUINE, PARKE EN VRUGTE-
BOORDE AANGELÊ EN
LEIDAMME DAARVOOR
GEBOU HET.
E
k is seker dat so ’n persoon
groot bewondering en res
pek by sy omgewing sou afdwing
en dat hy aan die einde van sy
lewe met groot genoegdoening
kon terugkyk na alles wat hy ver
mag het. Maar dan word ons ver
ras in vers 11: “Maar toe ek goed
nadink oor alles wat ek gedoen
het en oor alles waarmee ek my
met soveel sorg besig gehou het,
DS. CAREL BOTMA
het ek gesien dat alles niks was, ’n
gejaag na wind. In hierdie wêreld
bevredig niks”. Nie eens wyn nie!
Net in die vorige gedeelte het ek
gepraat oor die ontevredenheid
en onvergenoegdheid waarmee
ons so dikwels worstel. Dit is iets
wat ervaar word deur mense wat
minder het, maar ook deur die
gene wat baie het. Ja, daar is goeie
oeste en die vee is vet. Dit gaan
goed by die werk en my besigheid
toon goeie winste. Die kinders
presteer goed op skool. Almal in
die huis is gesond en ons gaan
gereeld met vakansie. Maar tog
maak niks my meer regtig bly nie
- nie eens meer ‘n duur geskenk
nie. Dit is asof daar die hele tyd
iets kort en jy kan jou vinger nie
daarop lê nie. Jou lewe voel leeg,
nutteloos en doelloos. Alles is
gegiet in ‘n vervelige en dodelike
siklus. En soms kom lê ‘n vreemde
weemoed en hartseer oor jou. Die
antwoord: Jy soek dalk na inhoud
in jou lewe!
Toe ek ’n tyd gelede die aard van
stres aan jou verduidelik het, het
ek onder andere gesê dat die mens
voortdurend bronne (voorwerpe,
besittings, mense, gesondheid,
ensovoorts) bymekaarmaak en dat
hierdie bronne baie belangrik is,
want dit bepaal nie net jou plek
in die samelewing nie, maar ook
jou identiteit. Op sigself is daar
niks mee verkeerd nie, maar die
probleem kom in wanneer jou
bronne die enigste bepaler van
jou identiteit word. Meer nog,
ons raak koorsagtig in die ver
meerdering van ons bronne, want
dit maak ons meer aanvaarbaar
vir die gemeenskap. En wanneer
diewe, siekte, droogte, dood,
ensovoorts dreig om jou bronne
te verminder of selfs te vernietig,
dan word jou identiteit, jou aan
vaarbaarheid vir die samelewing
en dan by implikasie ook jou plek
in die samelewing, bedreig. En dit
maak die mens geweldig angstig!
Die voortdurende risiko om die
belangrike bronne in jou lewe te
verloor en daarom ten alle koste te
probeer beskerm, is so uitputtend
dat jy die gevaar staan om emo
sioneel uit te brand. Jy is so moeg
gepresteer!! Alles is ’n gejaag na
wind... in hierdie wêreld bevredig
niks.
Op ‘n dag vra mens jouself die
verdoemende vraag: Wie is ek
werklik? Ek was die heeltyd so
besig om my identiteit te bou
rondom dit wat sosiaal aanvaar
baar was, dat my ware identiteit
nooit die geleentheid gehad het
om spontaan te ontwikkel nie. En
wanneer die mens aan sy identiteit
ontbreek, is sy lewe leeg. Die lewe
het sy sin, rigting en betekenis
verloor. En niks kan dit volmaak
nie. Jy bevind jou op ‘n eensame
pad…
SENWES Scenario • OKT/NOV 2017
41