Linda de Vries
over goede en
slechte tijden
‘Uiteindelijk moet je het toch zelf oplossen’
Je kunt het je nu haast
niet voorstellen, maar tot
haar vijftiende was Linda
de Vries (26) helemaal
niet met schaatsen bezig.
Turnen en tennissen waren
haar sporten. “Ik heb nooit
aan schaatsen gedacht.”
Hoe ze toch de weg
naar de ijsbanen en De
Scheuvelloper vond? Linda
vertelt het in het verhaal
hieronder. Maar het gaat
over meer: over goede en
slechte tijden en over genen
bijvoorbeeld. En dat ze toch
naar Sotsji ging.
10
“Ik wilde niet op schaatsen. Ik reed eigenlijk
alleen op natuurijs. Met de school kwam ik
wel eens op de kunstijsbaan in Assen, maar ik
ging daar nooit uit mezelf heen.”
Jan-Marc Nieuwenkamp komt de eer toe
Linda de Vries als eerste op het schaatsspoor
te hebben gezet. Hij was haar tennistrainer,
maar ook oud-wedstrijdschaatser en
schaatstrainer. “Jan-Marc vroeg me of ik een
keertje mee wilde schaatsen. Hij nodigde me
uit voor een paar trainingen met de Drentse
selectie. Ik vond het wel leuk en ben lid
geworden van De Scheuvelloper. Mijn eerste
wedstrijd reed ik in een oud pak van mama.”
Die mama is Margriet de Vries, geboren
Pomper. Ooit Nederlands kampioen op de
kortebaan én op de marathon. Nu we het
toch over het voorgeslacht hebben: Linda’s
vader is Jan de Vries, een groot schaatstalent
dat in de knop werd gebroken door een
ernstige blessure, opgelopen bij een partijtje
voetbal tussen kernploegleden. Lopen we
het sportieve gezin nog even verder langs
dan komen we voetballer Guus (FC Emmen,
WKE) en tennisster Annelie (ooit nummer 1
bij de nationale jeugd) tegen.
‘Daar rijdt Margriet’
Terug naar Linda, de enige dus die de
sport van haar ouders oppakte. Na die
eerste trainingen merkte ze al dat ze flink
vooruit ging. “Ik ben daarna als stagiaire
aan de Drentse selectie toegevoegd en toen
bleek in de zomertraining dat ik bijna geen
achterstand had. Ik kon alles meedoen. Ook
het schaatsen pikte ik snel op. Ik denk dat
mijn gymnastiek-achtergrond daar ook mee
te maken had. Je beheerste de grondvormen
en had gevoel voor coördinatie. En natuurlijk
spelen de genen een rol wat schaatsen
betreft.”
Haar moeder kan dat illustreren met een
mooi voorbeeld. “Annie Borcinck zag Linda
schaatsen en riep: ‘Daar rijdt Margriet’.” En
op Facebook kun je een grote foto van Jan
tegenkomen met daaronder een kleintje van
Linda. Allebei in de bocht. De overeenkomst
is verbluffend.
De ontwikkeling van de jonge Linda de Vries
stagneerde volgens haar op het moment dat
Jan-Marc Nieuwenkamp als selectietrainer
plaatsmaakte voor Grietus Hilbrands. “Ik
heb twee jaar stilgestaan. Voor mij was de