Schaatsen als constante factor
Martin Kunst geniet van bewegen en buiten zijn
Hij heeft maatschappelijk
vele wegen bewandeld,
maar schaatsen is één van
de constante factoren in
het leven van Martin Kunst
(65). Nee, wedstrijden reed
hij nooit, hij heeft genoeg
aan “bewegen, buiten
zijn, genieten.” Vanaf 1976
schaatst Martin al bij De
Scheuvelloper. “Meestal
heb ik bij Jannie Verhoeven
getraind.” Dat doet hij
op maandagavond nog
steeds, maar hij is er ook op
zondagmorgen bij de vrije
training van Roelof Boer en
sluit op woensdagmorgen
aan bij Wim van de Kant.
In gesprek met een echte
liefhebber.
24
Martin Kunst woont al lang in Assen, maar
hij werd geboren in de stad Groningen.
Daar maakte hij ook zijn eerste streken op
schaatsen. “Toen was ik een jaar of acht. Een
buurvrouw nam me mee naar de Floresvijver.
Mijn moeder had er niet veel vertrouwen
in. Die zei tegen de buurvrouw: ‘Neem hem
maar mee. Als hij het niks vindt dan gaat
hij nooit weer en mocht het wel lukken, dan
gaat hij door’. Het ging goed en vanaf die tijd
ben ik blijven schaatsen. Eerst op de Noorder
IJsbaan, later ook op de eerste kunstijsbaan in
het Stadspark. En in tijden van natuurijs heb
ik de Oldambtrit en de Noorder Rondritten
gereden.”
Begin jaren zeventig kwam Martin naar
Assen, de plek waar hij zijn vrouw had leren
kennen. Het schaatsen ging door. “Eerst
zonder les. Ik heb mezelf veel aangeleerd
door goed te kijken. Ik leer nog steeds en ik
denk altijd: wat kan beter. Schaatsen is een
sport van balans, van techniek en de durf om
over te komen.”
Lichtblauw ijs
Onbetwist hoogtepunt in het schaatsleven
van Martin Kunst was de Alternatieve
Elfstedentocht in Japan op het meer van
Akan bij Haikkado. “Dat was een geweldige
belevenis. Het ijs werd schoongemaakt door
militairen. Het was lichtblauw.” Martin was
er samen met zijn zwager Ap Oosting, die de
pech had al in de voorbereiding bij een val
een arm te breken. “Appie kon daardoor niet
aan de grote tocht meedoen, maar daarna is
hij wel meegegaan met de groep, waarmee
wij door heel Japan zijn gereisd. We zijn
overal geweest , tot in Tokio toe. Het was een
prachtige reis.”
Schaatsers zijn vaak ook fietsers en Martin
Kunst vormt daarop geen uitzondering. “Ik
zit regelmatig op de racefiets. In 2011 heb ik
ook daarmee iets speciaals beleefd. Toen ben
ik samen met mijn zoons Aldo en Jasper de
Mont Ventoux opgefietst.”
Boksen
In de winter staat Martin in de regel drie
keer in de week op het kunstijs van De
Bonte Wever en twee maal per week doet
hij aan spinning bij Jan Postema. Uit zijn
sportverleden noteren we overigens nog een
bijzondere activiteit: boksen. “In mijn jeugd
heb ik gebokst bij een studentenvereniging en
later ook in militaire dienst. In Assen ben ik
nog lid geweest van de Boksvereniging Assen
en trainde ik bij Jack Bos. Daar wilden ze
me ook wedstrijden laten boksen. ‘Je kan het
wel’, werd er gezegd, maar dan stond ik tegen
die lange knapen te knokken en zo goed was
ik niet. Toen heb ik aangegeven dat ik dat niet
meer wilde.”