Sakarya Şehrengizi Sakarya Şehrengizi Tanıtım Broşürü | Page 81

?nsand?r san?yordum mukaddes yüke hamal.
Hamall?k ki, sonunda ne rütbe var, ne de mal,
Yaln?z ac? bir lokma, zehirle pi?mi? a?tan;
Ve ayr?l?k, anneden, vatandan, arkada?tan.
?imdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu an;
Kehke?anlara kaçm?? eski güne?leri an!
Hani Yunus Emre ki, k?y?nda geziyordu;
Hani ard?na çil çil kubbeler serpen ordu?
Nerede karde?lerin, cömert Nil, ye?il Tuna;
Giden ?anl? ak?nc? ne gün döner yurduna?
Mermerlerin nabz?nda hala çarpar m? tekbir?
Bulur mu deli rüzgâr o seday?: Allah bir!
Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;
Sakarya, kandillere katran döktü geceler.
Vicdan azab?na e?, kayna kayna Sakarya,
Öz yurdunda garipsin, öz vatan?nda parya!
?nsan üç be? damla kan, ?rmak üç be? damla su;
Bir hayata çatt?k ki, hayata kurmu? pusu.
Geldi ölümlü yalan, gitti ölümlü gerçek;
Siz, hayat süren le?ler, sizi kim diriltecek?
Kafda??’n? assalar, belki çeker de bir k?l!
Bu ifritten sualin, k?l?n? çekmez ak?l!
Sakarya, saf çocu?u masum Anadolu’nun,
Divanesi ikimiz kald?k Allah yolunun!
Sen ve ben, gözya?? ile ?slanm?? hamurdan?z;
Rengimize baks?nlar, kandan ve çamurdan?z!
Akrebin k?skac?nda yo?urmu? bizi kader;
Ald?rma, böyle gelmi?, bu dünya böyle gider!
Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz;
Sen k?vr?l, ben gideyim, son peygamber k?lavuz!
Yol onun, varl?k onun, gerisi hep angarya;
Yüzüstü çok süründün, aya?a kalk, Sakarya!

Necip Faz?l K?sakürek
81