3. Διαφορετικό τέλος στην ιστορία……(Φαίη Τ.)
Η Ρεβέκκα πριν προλάβει να διαβάσει όλο το γράμμα, βούρκωσε. Δεν μπόρεσε να
συγκρατήσει τα δάκρυά της γιατί της έλειπαν όλοι. Ο Κωνσταντίνος, η μαμά της, ο
Οβαδίας, ο μπαμπάς της, οι φίλοι της… Ήθελε τόσο πολύ να γελάσει, να χαρεί που
ήταν ελεύθερη… Την χαρά της όμως έκοβαν τα δάκρυα της, που έτρεχαν ασταμάτητα
πάνω στο πανιασμένο πρόσωπό της. Ξαφνικά μια σκέψη σταμάτησε τους λυγμούς
της. Έβαλε το γράμμα του Κωνσταντίνου στην τσέπη του φορέματός της και έτρεξε
στο σπίτι του παππού Χριστόφορου. Μπήκε μέσα τρέχοντας και του ζήτησε να την
πάει στο χωριό που έμεναν με την μαμά και τον Οβαδία πριν τους συλλάβουν. Ο
παππούς ήταν τόσο χαρούμενος, που δέχτηκε να της κάνει την χάρη χωρίς να
θελήσει να μάθει τον λόγο για τον οποίο επιθυμούσε η εγγονή του να επισκεφθεί το
χωριό. Πήγαν λοιπόν και πήραν το ‘’σα