Mijn utopia is een absolute fantasiewereld, want het is gewoon onmogelijk, maar het is wel hoe mijn ideale samenleving eruit zou zien.
Allereerst wil ik benadrukken dat mijn utopia de hele wereld omvat en niet een kleine groep mensen die samenleven en zich afzonderen van de rest, want naar mijn mening is er dan nooit sprake van een ideale samenleving.
Alle landen zouden met elkaar overweg kunnen, net als alle inwoners. Er bestaat niet zoiets als racisme en discriminatie, ieder individu is gelijk. Iedereen doet dan ook gelijk werk, en wordt gelijk betaald, niet omdat het moet maar omdat het kan. Geld is niet belangrijk.
De landen worden niet bestuurd door een paar mensen maar door iedereen. Zo ontstaat er een absolute democratie. Niemand staat hoger dan de ander.
Verder bestaat er niet zoiets als honger, armoede of pijn. Dit alles geld voor zowel mens als dier.
Iedereen heeft wel zijn eigen mening en ideeën over hoe zijn of haar perfecte samenleving eruit zou moeten zien. Ook ik. Een veel gehoorde opvatting is ‘vrede en gelijkheid voor iedereen’.
Ik ben het hier zeker mee eens. Daarnaast zou ik ook graag zien dat iedereen gelijke kansen heeft om zichzelf te ontwikkelen, op elk gebied. In mijn ideale samenleving zou er geen verschil zijn tussen man of vrouw. Niet alleen in het zakenleven, maar ook in de sport. Sport speelt een belangrijke rol in mijn leven en om mij heen zie ik de verschillen in waardering, verwachting, respect, et cetera tussen mannen en vrouwen in de sport.
Daarom is in mijn ideale samenleving de vrouwensport net zo belangrijk (of misschien nog wel belangrijker) als de mannensport.
Gabriëlle Wuister (21) is eindredaceur
Daniella Schenk (18) is vormgever