Tο φαινόμενο της παραπληροφόρησης ως σκόπιμης μετάδοσης ψευδών ή διαστρεβλωμένων ειδήσεων στο ευρύ κοινό δεν αποτελεί κάτι καινούργιο . Η ιστορία του είναι τόσο παλιά όσο αυτή της δημοσιογραφίας , και ίσως πηγαίνει ακόμα πιο βαθιά .
Η χρήση χειριστικών πληροφοριών χρονολογείται από τα αρχαία ακόμα χρόνια , όταν αυτοκράτορες διέσπειραν φήμες για να σπιλώσουν το όνομα του ανταγωνιστή τους και να ανέβουν στον θρόνο . Τα τελευταία όμως χρόνια το φαινόμενο έχει έρθει ξανά στο προσκήνιο , αυτήν την φορά όμως είναι διαφορετικό . Το διαδίκτυο μηδενίζει τον χρόνο διάθεσης και μετάδοσης των πληροφοριών στο αναγνωστικό κοινό , πλέον η πληροφορία δεν μεταδίδεται
από μια κεντρική πηγή , αλλά μέσα από ένα σύστημα δικτύου μεταφέρονται από τον ένα κόμβο στον άλλο , εν ολίγοις η πληροφορία έχει φύγει από τον έλεγχο μας .
Η Ευρωπαϊκή ένωση αναγνωρίζοντας το πρόβλημα ξεκίνησε να αντιμετωπίζει ενεργά την παραπληροφόρηση από το 2015 . Τρία χρόνια αργότερα ενόψει το όσων είχαν συμβεί κατά την διάρκεια των εκλογών στην Αμερική , διεξήγαγε σχετική