Q- analyses
QUBIT 75
τις «φτιαγμένες» ή παραποιημένες ειδή-
σεις. Η ίδια μελέτη έδειξε ότι το 49% των Τούρκων πολιτών ανέφεραν «ψευδείς ειδή-
σεις» μία εβδομάδα πριν πραγματοποιηθεί η έρευνα του Reuters, σε αντίθεση με τη Γερμανία και τη Γαλλία, όπου τα ποσοστά που παρατηρήθηκαν ήταν 9% και 16% αντιστοίχως. Η μελέτη συνεχίζει αναφέ-
ροντας ότι μόνο το 38% του πληθυσμού της Τουρκίας εμπιστεύεται την ενημέρωση της χώρας. Τέλος, καταλήγει με μία ακόμη κατάταξη, αυτήν του Παγκόσμιου Δείκτη
Ελευθερίας του Τύπου, όπου βρίσκεται στην 157
Τα «fake news» παράγονται λοιπόν από την ίδια την Τουρκική κυβέρνυση και χρη-
σιμεύουν ως πολύτιμο εργαλείο προπαγάνδας για τα πολιτικά τους συμφέροντα και χειραγώγησης του λαού. Τα «ψευδή νέα» μεταδίδονται από τα ίδια τα κυβε-
ρνητικά μέσα ενημέρωσης και τα περισσότερα από αυτά είναι προς όφελος της κυβέρνησης, και όχι τόσο για να καταδείξουν και να κατηγορήσουν τις άλλες χώρες και τις πολιτικές τους. Με αυτόν τον τρόπο διευκολύνεται η αύξηση του λαϊκισμού στην Τουρκία, πολιτική που θέλει να επιτύχει και που χαρακτηρίζει τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αφού και ο ίδιος θεωρείται από τους σημαντικότερους
λαϊκιστές πολιτικούς στον κόσμο.
Πώς τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης λειτουργούν σύμφωνα με τις «διαταγές» της κυβέρνησης; Πώς δρα ο Τούρκος Πρόεδρος και τι επιδιώκει να επιτύχει;
Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η Τουρκία του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κλίνει προς τον λαϊκισμό και τον αυταρχισμό, ενώ οι πρακτικές που ακολουθεί είναι αυτές μιας μορφής σύγχρονης δικτατορίας. Δρώντας με αυτόν τον τρόπο και υπό συνθήκες αυταρχισμού και επιβολής επίβλεψης των πάντων, δεν θα μπο-
ρούσαν να μείνουν ανεπηρέαστα τα ΜΜΕ, οι διαδικτυακοί ιστότοποι και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υπό αυτό το καθεστώς, σήμερα περισσότερα από 180 μέσα ενημέρωσης έχουν κλείσει, ενώ εκτιμάται ότι 2.500 δημοσιογράφοι και άλλοι εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης έχουν χάσει τη δουλειά τους. Κι αυτό γιατί είτε παρουσίαζαν τα πραγματικά γεγονότα και δεν απέκρυπταν στοιχεία, είτε γιατί δεν συμμορφώθηκαν με τις επιταγές της κυβέρνησης Ερντογάν. Αυτό έχεις ως συνέπεια, οι τουρκικές εφημερίδες που επιβιώνουν έως σήμερα μόνο ως δημοσιο-
γραφικά πρότυπα να μην μπορούν να αντιμετωπιστούν. Κι αυτό γιατί λειτουργούν περισσότερο ως εργαλεία της κυβέρνησης παρά ως αξιόπιστα και αμερόληπτα μέσα ενημέρωσης που έχουν ως στόχο την πληροφόρηση και όχι την παραπλη-