QubIT, Issue no2 Qubit, Τεύχος 2o | Page 104

Q- storytelling

QUBIT 104

είναι οι μουσικές σου επιλογές. Στην πραγματικότητα, όμως, το άκουσες ενεργά για λιγότερο από μήνα και θα το ξανακούσεις μόνο αν η καθόλου τυχαία αναπαραγωγή

αποφασίσει να το βάλει στο queue σου.

Πρόκειται λοιπόν για μια κατακερματισμένη ταξινόμηση που σαμποτάρει κάθε προσπάθεια σου να αντιλαμβάνεσαι την μουσική σου σαν ολότητα στην οποία έχεις έλεγχο. Θα μπορούσε κάποιος κάλλιστα να μου πει απλά να αλλάξω την ταξινόμηση αλλά αυτή η δομή είναι έτσι από όταν πρωτόκατέβασα την εφαρμογή, όταν δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάτι από αυτά και γιατί το παιχνίδι έχει αρχίσει να χάνεται

εδώ και καιρό.

Πλέον αισθάνομαι ότι κάτι που πριν λίγα χρόνια έλεγα ότι μου δίνει ζωή, το να ανα-

καλύπτω καινούρια μουσική, μου δίνει στιγμιαία ευχαρίστηση της τάξης των Mcdonalds και του Pornhub. Θέλω να ακούσω μουσική, χωρίς να είμαι σχεδόν ποτέ σίγουρη τι μουσική, όπως θέλω να κάνω κάτι όταν αισθάνομαι άβολα και τρώω τα νύχια μου ή προσποιούμαι ότι χασμουριέμαι, για να γεμίσω το νεκρό χρόνο όπως κάνει η μουσική ανελκυστήρα. Προβάλλω τις ανακαλύψεις που με βοήθησε να κάνω η εφαρμογή σε ακόλουθους και ψηφιακούς φίλους που δε νοιάζονται για αυτές, γιατί τους νοιάζει να προβάλλουν τις δικές τους. Η σχέση μου με την μουσική πλέον είναι ό,τι έμεινε από το γαστρεντερικό σύστημα της πιο πρόσφατης έκδοσης του τεχνοκαπιταλισμού και στεναχωριέμαι πολύ που το παραδέχομαι

αυτό.

Εγκλωβίστηκα σε έναν αλγόριθμο που εκπαιδεύεται για να υπνωτίζει και να αυτο-

ματοποιεί τις μουσικές επιλογές των χρηστών με σκοπό το κέρδος. Για κάποιον που ακούει μουσική όπως οι άνθρωποι κάνουν σεξ αφού χωρίσουν, περιστασιακά και χωρίς να τους πολυ-νοιάζει η ποιότητα, ολόκληρο αυτό το κείμενο μπορεί να φαί-

νεται αχρείαστο, οριακά γελοίο. Είναι όμως ένα γλαφυρό παράδειγμα του πως όταν ανάμεσα σε εμάς και όσα αγαπάμε μπαίνει η συλλογή και ανάλυση μεγάλου όγκου

ψηφιακών δεδομένων που δεν υπηρετούν ούτε εμάς, ούτε αυτά που αγαπάμε.

Μπορεί η ηλικία που άρχισα να κάνω συνειδητές μουσικές επιλογές να μην ήταν η εποχή του βινυλίου, του CD και των καλών ραδιοφωνικών παραγωγών, μια εποχή με εντελώς διαφορετική μουσική κουλτούρα από τη σημερινή. Η ηλικία αυτή συνέ-

πεσε με μια κρίση της μουσικής βιομηχανίας λόγω της ψηφιακής πειρατείας και της μαζικής online διάθεσης τραγουδιών. Υπηρεσίες όπως τα πρωτοπόρα iTunes, το Spotify και οι άμεσοι ανταγωνιστές του Apple και YouTube Music, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα νέο βιώσιμο οικονομικό μοντέλο μέσω της ψηφιακής διάθεσης των πολιτιστικών προϊόντων όπου κάθε πλατφόρμα αναλαμβάνει την παροχή δια-

φορετικών εκδοχών ενός ατελείωτου ζάπινγκ κομμένου και ραμμένου στα μέτρα

σου.

Ουρανία Ζώκου