Q- storytelling
QUBIT 103
Από τότε που βρήκα την “Discover Weekly” ακούω σχεδόν ευλαβικά τα 30 νέα κομ-
μάτια που μου προτείνει το Spotify κάθε Δευτέρα. Ο τρόπος που δημιουργείται είναι μια πιο εξεζητημένη εκδοχή του collaborative filtering, του συστήματος που προτείνει με βάση τα κοινά μοτίβα προτιμήσεων με άλλους χρήστες, σαν αυτό που
χρησιμοποιεί το Netflix και συνοψίζεται στο παρακάτω διάγραμμα:
To Taste Profile, στο οποίο οι χρήστες δεν έχουν πρόσβαση, βασίζεται σε μεγάλο βα-
θμό σε τεχνητή νοημοσύνη που διαβάζει μεγάλο όγκο μουσικών blog με σκοπό να ταυτοποιήσει τα micro-genres στα οποία ανήκουν οι καλλιτέχνες και με βάση αυτά
να ομαδοποιήσουν τις μουσικές επιλογές κάθε χρήστη.
Αυτή η μυστική αλγοριθμική συνταγή πετυχαίνει τον σκοπό της. Την ακούω ευχά-
ριστα και ανάμεσα σε πολλές κακές κόπιες αγαπημένων μου καλλιτεχνών βρίσκω κάποια διαμάντια. Για αυτά τα διαμάντια μπαίνω στην διαδικασία να την ακούσω κάθε Δευτέρα και ας είναι το ίδιο προβλέψιμη με την προηγούμενη. Το ίδιο προβλέ-
ψιμα είναι και τα ραδιόφωνα καλλιτεχνών και κομματιών (ενώ παλιότερα μάθαινα αρκετά καινούρια κομμάτια) σε σημείο να έχουν μόνο τρία ή τέσσερα κομμάτια που δεν είναι ήδη στα αγαπημένα μου, μια συνήθης πρακτική πολλών ελληνικών FM
που με έχει κάνει να μην τα παίρνω στα σοβαρά.
Όσο κι αν δυσανασχετώ με την εφαρμογή είναι πολύ δύσκολο να φύγω. Όταν εγώ ακόμα δεν έδινα την σημασία που έπρεπε, το Spotify έπαιρνε σιγά σιγά τον έλεγχο των μουσικών μου επιλογών με σκοπό να ακούσω όση περισσότερη μουσική γίνε-
ται χωρίς να την μαθαίνω ούτε λίγο. Έτσι επιστρέφω ξανά και ξανά σ’αυτό που ξέ-
ρει καλύτερα από μένα πλέον τι θέλω να ακούσω.
Ο αλγόριθμος αναλαμβάνει να κάνει όσα περισσότερα μπορεί για μένα, να παίξει κι άλλα τραγούδια μόλις τελειώσει η λίστα που ακούω για να μην ψάξω εγώ, να δημι-
ουργήσει μια λίστα που μοιάζει σε μια αγαπημένη μου αυτόματα, αναλύει τις μου-
σικές μου προτιμήσεις (ποια τραγούδια κάνω skip, πότε παόσο εγώ θυμάμαι όλο και
λιγότερα για αυτές εφόσον η ανάμειξή μου σ’αυτήν έχει περιοριστεί στο ελάχιστο.
Η πιο ύπουλη όμως λειτουργία του είναι ότι σε αντίθεση με τις περισσότερες βιβλι-
οθήκες όπου η αυτόματη τους κατάταξη είναι αλφαβητική με βάση τα κομμάτια ή τους καλλιτέχνες, το Spotify ταξινομεί τα κομμάτια χρονολογικά. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργεί μια ανάγκη να προσθέτεις συνέχεια καινούρια μουσική, μια ποσοτική παρά ποιοτική προσέγγιση, όσο κι αν προσπαθεί να ισχυριστεί το αντί-
θετο. Βρίσκεις κάτι καινούριο, το ακούς φανατικά, το βαριέσαι γρήγορα, ψάχνεις
κάτι άλλο και το πρώτο γίνεται ένα με την υπόλοιπη στην μάζα που θεωρείς ότι
"Aκούω σχεδόν ευλαβικά τα 30 νέα κομμάτια που μου προτείνει το Spotify κάθε Δευτέρα."